سلام. ممنون از دقتتان. اي کاش مي دانستم تحصيلات شما چيست.
منظورم از نيامدن اين مطلب، 1) اشاره نشدن به چنين رواياتي در بحثهاي فقهي است: تفسير فقهي که منجر به کشف آيات الاحکام مي شود، ضعيف است حتي برخي ادعا کرده اند که آيات الاحکام منحصر به تعداد مشخصي از آيات است، که با جاودانگي و جهان شمولي قرآن ناسازگار است.2) اين که مبناي فقيه يا مفسر يا ... در فهم مفردات قرآني يا معناشناسي واژگان قرآني چيست، بسيار ضعيف و گاهي معارض با نص قرآن و روايات است. هيچکدام از فقهاء و مفسران و .... مباني (اصول هستي شناختي، معرفت شناسي، و روش شناختي) علم خود را در بوته نقد و مقايسه و ...نگذاشته و نمي گذارند. اگر هم به جايي برسند که دو مبنا يا دو نظر مخالف بدهند به راحتي مي گويند: اين اختلاف مبناست!!! و به راحتي مي گذرند. برخي از اين مباني را در پايان نامه ام بحث کرده ام. ان شاءالله پس از دفاع (دو هفته ديگر) مي توانم آنها را در وبلاگ به بحث و نظر بگذارم.
البته توجه و دقت شما و امثال شماست که مرا به تحقيق و دقت بيشتر تشويق مي کند. پس منتظرتان مي مانم.