سلام دوست عزيز.
اومدم براي زماني که براي خوندن نوشته هاي حقيرانه ي من گذاشتيد ازتون تشکر کنم. خصوصا اينکه براش نقدم نوشتيد.کاري که خيلي ها نميکنند. دو تا مطلب برام نوشتين. راجع به عکس و راجع به متن.
و اما عکس...خصوصي بهتون ميگم.
و متن.... من هر جه که از دلم بيرون بياد رو مينويسم. در واقع براي نوشته هام وقت علمي و ادبي نميذارم...چون ندارمش. نوشته هاي من ميشه گفت به نوعي حسي ي. اينجا هم اگه هستم براي دل خودم هستم و بيشتر فرزندانم. در واقع يه دفترچه از دل نوشته هام .
بقولي من ساده مينويسم چون ساده ميفهمم. و مسلما هيچکس بي عيب و خطا نيست. براي نوشته هام هم اصلا انتظار خواننده و کامنت ندارم....چون هدفم اين نيست. عزيزاني مثل شما هم لطف ميکنن که برام وقت ميذارن. نقادي شما هم از جنس کارشناسانه بود و به جان خريدمش. معلومه که وقت صرف کرديد و چند پست رو خونديد ...اين براي من کافي ي دوست عزيز. چون مواجه هستم با کساني که ميان و با نيم نگاهي بيرون ميرن.چون نوشته هام نه خنده داره نه عاشقانه (از نوع زميني) نه مسخره و لوس بازي.
ميدونيد چيه دوست عزيز... بر ميخورم به نوشته هاي بي ارزش که کامنت هاي کولاکي هم داره....راستش خنده م ميگيره وقتي ميرم ميبينم که براي نوشته هاي وزين و مفومي تره هم خرد نکردن.
اينو گفتم نه براي نوشته هاي حقيرانه ي خودم بلکه ناهماهنگي مسائل دنياي نويسنده و خواننده که خودتون هم بهش آگاهيد.
دلم پر بود ....زياد حرف زدم. بهر حال ممنون از اينکه برام وقت گذاشتيد. در پناه خدا.
