جزیره علم

  (4)Islam and Theory of Poverty

1.         اسلام مقررات و قوانینی دارد که می توان بخشی از آن را به عنوان«چرخه ثروت» یا «زنجیره فقر» یا «جریان رزق»  یاد کرد که زیرمجموعه «منظومه رحمت و نعمت» هستند.

2.       در این منظومه، می توان هم «نگاه فرآیندی» به «رحمت» و هم «نگاه ابژه ای» به «نعمت» داشت.

3.      «جریان یافتن» یا چرخاندن چرخه مهمتر از مقدار سرعت و شتاب آن است.

4.       کاهنده ها و افزاینده های متعددی برای این چرخه ها می توان انتظار داشت.

5.      عوامل مؤثر بر این چرخه ها راستاهای مختلفی دارند (شبکه تعلیلی می سازند):

-        عرضی در میان عوامل انسانی و جامعه و . . .

-        طولی: آنچه رابطه انسان با عالم غیب یا رابطه وی با مادون را تغییر می دهد

6.       کاهش جریان هر یک از این چرخه ها و منظومه ها منجر به تبعیض و بی عدالتی و ظلم می شود.

7.      فقر محصول دستکاری در این چرخه هاست.

Poverty Cycle

Mercy System

Blessing System

Vertical vs. Horizental Chains

ادامه دارد

فقر و مسئولیت اجتماعی

اسلام و نظریه فقر (3)

اسلام و نظریه فقر (2)

اسلام و نظریه فقر (1)

شنبه 4 اردیبهشت 95 روز وفات حضرت زینب کبری سلام الله علیها بود.

آیا نکته جدیدی می توان از عظمت مقام ایشان یافت؟ 

آیه مباهله راز این نکته سربسته است: در آیه مباهله، پیامبر مأمور شد خود و کسی که نفس پیامبر باشد را به همراه فرزندانش و زنانش پیش بیاورد. همه می دانستند و می دانند که پیامبر تخلف از دستور وحی نمی کند و نکرده است. 

اما تاریخ ساکت شده یا به سکوت کشیده شد! چرا؟ 

آنچه از تاریخ به ما رسیده، همراهی حضرت علی و حضرت زهرا و حسنین با پیامبر بود. 

اما مگر حضرت زهرا به تنهایی چند زن محسوب می شد؟ 

آیا دستور زبان عرب تغییر یافته که یک زن مصداق «نسائنا» قرار گیرد؟ 

آیا پیامبر خلاف دستور وحی انجام داد؟ 

آیا پیامبر نمی دانست «نساء» بر دو یا چند زن گفته می شود؟ 

آیا پیامبر چون درس نخوانده بود کلمه «نساء» را مفرد تلقی کرد؟ 

آیا دانایی به زبان عرب نبود که به پیامبر این اشتباه یادآوری کند؟

اگر پیامبر عرب زبان بود و مطیع دستور وحی، کدام زن را با حضرت زهرا برای مباهله همراه کرد؟ 

یکی از علماء در درس تفسیر قرآن خود به پرسش فوق پاسخ داده است: «حضرت زینب خردسالی بود همراه مادر و حاضر در مباهله، اگرچه تاریخ از او غفلت کرد یا او را نادیده گرفت». استدلال ایشان چنین بود: «پیامبر نمی توانست و نمی خواست که با دستور صریح قرآن مخالفت کند و فقط یک زن را به همراه خود برای مباهله ببرد». 

آخرین روز نوشتن تحقیقاتش، میلاد حضرت زینب بود!

روز درگذشتش وفات حضرت زینب بود، چه همزمانی و تقارن عجیبی!

روز رحلتش میلاد امیرالمؤمنین بود، چه تعلق و مقارنه عجیبی! 

او بعد از 21 سال تحصیل و تدریس و ریاضت بر تراب ابوتراب، حاضر نشد مهر خروج از عراق بر گذرنامه اش ثبت شود تا پیش جد و مولایش خجالت زده و شرمنده نشود و مبادا نشنود این سخن را: «تو خود روی از ما برگرداندی!»

خدا ایشان و درگذشتگان ما و شما را غریق رحمت نماید و برخوردار از دعای ایشان بگرداند. 

آمین

مطالب مرتبط

زینب فی یوم المباهلة

المنتصف من شهر رجب المرجب تتذکر برحلة زینب الکبری دخت علی إبن أبیطالب أمیرالمؤمنین و أخت حسین بن علی سیدالشهداء فی سنة ثلاثة و ستین من هجرة النبویة فی مدینة دمشق فی سوریا.

هل تجد إشارة جدیدة إلی عظمة مقامها و جلالها ؟

إنّ آیة واحد و ستین من سورة آل عمران تکشف عن هذه النکتة الخفیة: إنّ رسول الله قد أُمِر بالمباهلة مع نصاری نجران فی معیة نفسه و إبنَیه و نسائه. کلّ الناس کانوا یعلمون أنّه لم تخلف قط و لایخالف عن الوحی و لکن التاریخ قد سکت أو سکتت عن هذه الحکایة بواقعیتها! لماذا ؟

ما وصلت إلینا من التاریخ أن رسول الله ذهب إلی المباهلة فی معیة إبنَیه (أو سبطیه) حسن و حسین و إبنته فاطمة الزهرا و إبن عمّه علی بن ابیطالب علیهم السلام و لکن

أ فاطمة بنفسه کانت إثنان أو أکثر –فتصدق کلمة نساء بصیغة جمع- أو کانت إمرأة واحدة بصیغة مفرد ؟

هل تغیرت لسان العرب فاستعملت کلمة جمع فی محل مفرد ؟

هل خالف رسول الله عن وحی من الله تعالی؟

هل نسی رسول الله أن کلمة «نساء» تستعمل لإمرأتان أو أکثر ؟

هل هذا النبی الأمیّ أخطأ و فهم من کلمة «نساء» أنها مفردة ؟

هل لم یجد عالما بلسان العرب فی تلک الزمان و نحوها حتی یذکّر النبیّ هذا الخطأ ؟

إن کان رسول الله من العرب و تابعاً للوحی، فأیّ إمرأة حضرت مع فاطمة الزهرا ؟

أجیبت هذه المسائل فی دراسة تفسیر القرآن من سید الأستاذ آیة الله محمدعلی الموحد الأبطحی ^{قدس سره}: «إنّ زینب بنت علیّ کانت طفلة فی معیة أمّه فاطمة حاضرتان فی المباهلة و إن سکت التاریخ غفلةً أو غمضةً». أنّه قد قرّر دلیله هکذا: «إن رسول الله لم یقدر و لا أراد أن یخالف ما صرحت به الوحی فی القرآن بترک إمرأة ثانیة و لکن ذهب إلی المباهله فی معیة إبنته و بنتها».

ما رأیت أحد من العلماء من العامة أو الخاصة، داعیاً یهذا الإستدلال فی تفسیر هذه الآیة.

سیدنا الأستاذ قد رحل فی ثالث عشر من شهر الرجب المرجب ودفن فی منتصفه أی یوم وفات عمته زینب الکبری فی مدینة قم.

اللهم إغفر له و لأسرته و لإله و أشمل دعائه فینا، آمین

هذه المقالة فی لغة الفارسیة

جمـع مستـان را خمـوشـم یا علـی

منـتـظـر مانـدم خُـروشـم یا علی

مـن کـه مـعـتـادم بـه آب کوثـرت

کمـتـر از آن را نـنـوشـم یا علـی

توبـه از مسـتـی نکردم هیـچ وقـت

من که مسـتم کِی به هوشم یا علی

من نمی ترسـم زِ میـزان یا حسـاب

مسـتِ مسـتم، خُم به دوشم یا علی

تشنـه کـامـم سـاقیـا جـامی بریـز

تو بنـوشان تـا بجوشـم یا علـی

 مـن خُـمارم، نـاتـوانـم، سـاقـیـا

دسـت، گیرم تا بکـوشم یا علـی

چـون در آغـوشـت بمیـرم یا علـی

جنّـت و عُـقبا فروشـم یـا علـی

هـم غـلامم هـم سیـاهـم، یا علـی

حـلقـه ای افکن به گوشم یا علی

بحر رمل مسدّس محذوف

(فاعلاتن فاعلاتن فاعلن)

شعر از غلام (دکترسیدمهدی موحدابطحی)

امروز دوشنبه میلاد امام جواد علیه السلام است.:

در تاریخ است که امام رضا مرتب می فرمود: «من یک پسر خواهم داشت که خدا آن را به من روزی خواهد کرد».

مخالفان و معاندان شایعه پراکنی کردند که ایشان عقیم است و فرزند پیدا نمی کند!

این شایعه بقدری قوت گرفت که طی سالها جزو باورهای مردم شد!  

وقتی هم امام جواد متولد شدند، هیاهو راه انداختند که مگر می شود ایشان فرزند پیدا کند! 

دهان به دهان گشت این احتمال و این تشکیک که نکند این نورسیده فرزند واقعی ایشان نباشد!

حتی قیافه شناسان را آوردند تا شباهت ظاهری و در نتیجه نسب ایشان به امام رضا را بررسی کنند!

البته اختلافاتی در کتب تاریخی درباره تاریخ تولد یا شهادت معصومین علیهم السلام بوده و علما نیز اختلافاتی داشته و دارند، اما

1- آیا امام رضا فرزندی به جز امام جواد داشتند؟

2- آیا مطلبی را که یقین نداریم, می توان به امام معصوم نسبت داد؟

3- نسبت دادن فرزند به امام معصوم چطور؟

4- حکمش چیست؟

5- آیا می شود برای امام معصوم فرزند تراشید؟ برادر قلابی برای امام جواد ساخت؟ عموی دروغین برای امام هادی درست کرد؟

بد نیست بدانید بقعه ای محقر در نزدیکی فروگاه شهید بهشتی اصفهان هست که قبلا به نام «شاه کرم» معروف بود و اکنون با نام جعفر ابن الرضا مشهور است.