جزیره علم

Today, who will kill Imam Hussain?

چه کسانی امام حسین علیه السلام را کشتند؟

و چه کسانی ائمه را کشتند؟

این سؤالات در هر زمانی می تواند مطرح شود زیرا در هر زمان یزید و یزیدها، شمر و شمرها، و . . و . . می توانند باشند.

 بین حسین و یزید، کدام را انتخاب کنیم؟

شاید من و شما نیز در معرض چنین انتخابی باشیم!

آیا بهتر نیست حسینی باشیم؟!

اگر یزیدی باشیم، می توانیم حسینی شویم؟

بهتر است جواب این سؤالات را از خود ایشان بپرسیم:

امام حسین علیه السلام در روز عاشورا خطاب به لشکریان فرمود:

-         واى بر شما چرا ساکت نمىشوید[زیرا عمر سعد ترسید که سخنان حضرت در دل سپاه اثر می کند، به لشکریان دستور داد تا سرو صدا به راه اندازند تا صدای آن حضرت به گوش ایشان نرسد]، تا گفتارم را بشنوید؟

-         همانا من شما را به راه هدایت و رستگارى فرا مى خوانم،

-         هر کس از من پیروى کند سعادتمند است و هر کس نافرمانى ام کند از هلاک شدگان است،

-         شما همگى نافرمانى ام مى کنید و به سخنم گوش نمى دهید،

-         آرى در اثر هدایاى حرامى که به شما رسیده

-         و در اثر غذاهاى حرامى که شکم هایتان از آنها انباشته شده،

-         خداوند این چنین بر دلهاى شما مُهر زده است. . .

(وَیْلَکُمْ ما عَلَیْکُمْ أَنْ تَنْصِتُوا إِلَىَّ فَتَسْمَعُوا قَوْلى وَ إِنَّما أَدْعُوکُمْ إِلى سَبیلِ الرَّشادِ فَمَنْ أَطاعَنى کانَ مِنَ المُرْشَدینَ وَ مَنْ عَصانى کانَ مِنَ المُهْلَکینَ وَ کُلُّکُمْ عاص لاِمْرى غَیْرُ مُسْتَمِع لِقَوْلى قَدِ انْخَزَلَتْ عَطِیّاتُکُمْ مِنَ الْحَرامِ وَ مُلِئَتْ بُطُونُکُمْ مِنَ الْحَرامِ فَطَبَعَ اللّهُ عَلى قُلُوبِکُمْ سَلَلْتُمْ عَلَیْنَا سَیْفاً فِی رِقَابِنَا وَ حَشَشْتُمْ عَلَیْنَا نَارَ الْفِتَنِ خَبَأَهَا عَدُوُّکُمْ وَ عَدُوُّنَا فَأَصْبَحْتُمْ أَلْباً عَلَى أَوْلِیَائِکُمْ وَ یَداً عَلَیْهِمْ لِأَعْدَائِکُمْ بِغَیْرِ عَدْلٍ أَفْشَوْهُ فِیکُمْ وَ لَا أَمَلٍ أَصْبَحَ لَکُمْ فِیهِمْ إِلَّا الْحَرَامُ مِنَ الدُّنْیَا أَنَالُوکُمْ وَ خَسِیسُ عَیْشٍ طَمِعْتُمْ فِیهِ مِنْ غَیْرِ حَدَثٍ کَانَ مِنَّا لَا رَأْیَ تَفَیَّلَ لَنَا)

یکی از نشانه های دوران غبیت پیش از ظهور؛ رواج حرام‌خواری در جامعه است.

·         پیامبر اکرم فرمود:« قبل از ظهور حضرت مهدی علیه السلام «حرام» «غنیمت» شمرده می‌شود (بحارالانوار 52/263 حدیث 148). غنیمت: فایده‏ ای که به دست می آید، خواه با استفاده از سرمایه  مانند تجارت که سودی عایدش می‏ گردد، و یا اینکه به علت داشتن حرفه و صنعتی باشد.

·         امام صادق علیه السلام فرمود:« امرار معاش مردم از راه کم فروشی می گردد. حرام در میان مردم فراگیر می‌شود. مردم به سوی آن می‌شتابند و به آن افتخار می‌کنند. کسی که در پی کسب مال حلال است ملامت می‌گردد و کسی که طالب مال حرام است، بزرگ و محترم شمرده می‌شود (بحارالانوار 52/258 حدیث 147)