جزیره علم

-          بشر در ابتدا نمی نوشت اما برای فهماندن نیت و رساندن پیام خود با انگشت خویش بر روی ماسه و خاک نبشت. حتی انگشت خونین را بر زمین و دیوار کشید و پیامی نگاشت.

-          دوران پیشرفت بشر رسید: با سنگ تیز بر چوب و گِل و تخته سنگ کشید، سنگ و چوب را با مفرغ و آهن تراشید، و با میخ بر سنگ به خط میخی نوشت.

-          بالاخره نگارش بشر ارتقاء یافت: قلم و مُرکب و جوهر را ساخت و با قلم به نوشتن پرداخت. این نوشت افزار (مانند خودنویس و مداد و قلم و خودکار)، ابزاری شدند برای ابراز نیتها و افکار، برای فهمیدن و فهماندن اسرار.

-          دورانها سپری شد و دوران فنآوری پیش آمد: نرم افزار تبدیل صوت یا نوشته به متن نوشتاری یا به صدای گویا، سخت افزارهایی مانند کیبورد و صفحه کلید، تلکس و تلگراف، تلفن و موبایل، تلویزیون و کاست پخش، . .

همه اینها وسایلی برای سطر به سطر نبشتن و نوشتن، نگارش و نگاشتن، و داشتن و نگهداشتن پیامها و پیغامها هستد. بزرگترین تکامل بشر، توانایی نگارش اوست، توانایی عظیمی که قرآن نیز از آن یاد می کند.

آیا باور می کنید خداوند

به توانایی نگارش بشری قسم یاد می کند؟ !

آیا عجیب نیست که خداوند

به کیبورد و صفحه کلید قسم یاد کند ؟ !

به قلم و مداد و خودنویس و خودکار و پن و . . قسم یاد کند؟ !

به نرم افزارهایی که صدا را تبدیل به نوشته می کنند، قسم یاد کند؟ !

به آنچه که در آینده پدید آید که بتواند سطری را نگارش کند، قسم یاد می کند؟ !

قرآن را باز کنید، سوره قلم را بیاورید، و آیات 1 و 2 آن را با آرامش و تأنّی قرائت کنید:

ن. و القلمِ و ما یَسطُرون.

نون. قسم به قلم و [قسم به] هر آنچه که با آن سطر می نگارند.

آری. این معجزه ماندگار قرآن و سخن خداست که پا به پای پیشرفت و فنآوری، پیش آمده است.

نوشته شده در یک شنبه 24/1/93

بیشتر بدانید: بنیان گذار آخرین تمدن (The Ultimate Civilization Founder)