جزیره علم

تقدیم به آستان مقدس عصمت و طهارت

تابنده

کوکبی تابنده بر خورشید عجب خوش منظر است

یارب ایـن گیتـی منّـور از کـدامیـن اختـر است

هم کـواکـب هم بسـی انـجـُم رصـد بنمـوده ام

من ندیـدم مـاه بـدری این چنین الازهـر اسـت

هر یک از افـلاک را در بـرج وی گــردانـده انـد

ماه و خورشید و فلک چون حلقه بر انگشـتر است

آسمـانها چرخ گـردان، کهکشـانها گـوی میـدان

کهـکشـانی بیـکـران آغـوش این پیغمـبر است

گفته احمد شهر علـمم من علـی ام چون در است

بر فـراز مـن دنـی دیـدم که زهـرا کشـور است

سـوره کـوثـر چـو تنـزیـلی مجَـسّـم می شـود

از هـزاران لیـله القـدر، قـدر امشـب برتـر است

در ولایـت، گر عـلـی تنهـا امیـر و افسـر اسـت

در حمایت، همسرش تنهـایِ تنها لشـگـر است

نیکـی اندر حـق مـادر بر پسـر بس واجـب است 

آفرین دختـی کاو پدر را دختـر و هم مـادر است

بحر  رمل مثمّمن محذوف

(فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن)

سروده: دکتر سید مهدی موحد ابطحی (غلام)

وقتی این شعر را منتشر کردم (در پاویون بیمارستان)، استراحت کردم و چند لحظه یا یک دقیقه خوابم برد. خوابدیدم در حرم امیرالمؤمنین علیه السلام جشنی برپاست و من دارم با بستنی از حضار پذیرایی می کنم که . . . . سپس با صدای بلندگوی بیمارستان که اعلام کرد وقت ملاقات تمام شده، بیدار شدم (چهارشنبه 3/2/93)