جزیره علم

به استقبال تنها گل بهار خزان دین

چون بیـاید مـی روم در راه او

 تا بداند کیـست خـاطرخواه او

 می روم درشب به استقبال وی    

تـا نبیـند دشمـنی اِقبـال وی

می زنـم فریـاد بر افـلاکیـان

مهـدی آمد آخـرین لولاکیـان

می برم مژده به گلزاری خراب    

باغبـان آمـد بپا خیـز از تُراب

می رهانم خفتگان از خواب تار

دلربـا آمـد تو هُشـیاری بـدار

می فشانم اشک خود بر راه او

مـی زُدایـم با مُـژه درگـاه او

می گشایم بـاغ دل را در بَرَش

می گذارم روی خود را بر دَرَش

تا که بگـذارد قـدم بر صـورتم

جـای آن مُهری شود از دولـتم

کوری ام آن دم مـداوا می شود

صـد گره از کار من وا می شود

من غلامم جان فدایش می کنم

منتـظر ماندم که ایثـارش کنم

بحر رمل مثمن محذوف

(فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن)

شعر از غلام (دکترسیدمهدی موحدابطحی)