جزیره علم

آتش سوزی در خوابگاه

دکترسیدمهدی موحدابطحی

فرض کنید سیمهای برق یک خوابگاه دانش آموزی (مثلاً دبیرستان) وابسته به نهادی دولتی (مثلاً دانشگاه علوم دریانوردی) در شهری مرزی (مثلاً چابهار) آتش بگیرد. از قضا 5 نفر می سوزند و متأسفانه 2 نفر نیز جان می دهند!

رعایت نکات ایمنی در ساختمان خوابگاه پیشگیری سطح اول می باشد که از وقوع حادثه جلوگیری می کند.

داشتن امکانات برای امداد، معالجه یا اعزام مصدومان پیشگیری سطح دوم است که از وقوع پیامدهای حادثه و تشدید آنها (مانند سوختگی) جلوگیری می کند.

واکنشهای فرضی نهادهای مربوط و مسئول در این قضیه فرضی را تحلیل می کنیم:

1.       مسئول مربوطه ضعف سیم کشی یا سیستم ایمنی و اطفاء حریق خوابگاه را می پذیرد و از مردم به ویژه خانواده های داغدار عذرخواهی می کند.

2.       برخی شروع به بزرگنمایی قسمتهایی از این این حادثه و مقدمات و مؤخرات آن می نمایند.

3.       عده ای به فرافکنی درباره علل بدترین پیامدهای این حادثه (مرگ دانش آموزان) می پردازند.

4.        مسئولی در وزارت آموزش و پرورش وعده تجهیز مدارس در آینده و به شرط تأمین اعتبارات لازم وعده می دهد.

وقوع موارد زیر می توانند قصور حرفه ای محسوب شوند:

1) عدم رعایت مقررات ایمنی ساختمان، 2) نرسیدن تیم امداد به هر دلیل، 3) تأخیر بیش از اندازه و اختیاری در رسیدن تیم امداد، 4) عدم معالجه توسط اولین پزشک یا مرکز مسئول، 5) تأخیر در درخواست برای اعزام برای مصدومانی که نیاز به مراقبتهای بیشتری دارند، 6) عدم انتقال یا تأخیر در انتقال مصدوم، 7) عدم پذیرش یا تأخیر در شروع درمان در مرکز ارجاع شده.

حال شما حدس بزنید اگر چنین واقعة خیالی واقعاً نیز روی دهد، چه واکنشهایی به آن مطرح خواهد شد؟