جزیره علم

نمازجمعه را نمازی عبادی سیاسی می خوانند! یعنی هم برای خداست و هم برای خدا نیست! یعنی دین از سیاست جداست!

به هر حال، سؤالم این است: محتوای خطبه های پیش از نمازجمعه چه باید باشد؟ آیا کانال خبرپراکنی ستاد اقامه نماز جمعه و کانون ائمه جمعه کل کشور است؟ آیا نماگر وضعیت درون جامعه ایران است؟ 

به نظرم نماز جمعه و خطبه هایش نماگر تحلیل کلان از «امر اجتماعی» باید باشند، تحلیلی که هم موجب انداز نمازگزاران و امامان شود و هم موجب ارتقاء عقلانیت جمعی شود. 

فرض کنید عده ای از مردم از نهادهای حکومتی خسته شده اند و تظلم و دادخواهی خود را به نمازجمعه بیاورند و مطالبه کنند، آیا مسئول پیگیری مطالبات مردم کیست؟ امام جمعه که منصوب شده حاکم است، مسئولیت ندارد؟ 

امامان جمعه تحصیل کرده های حوزه های علمیه هستند اما حوزه های علمیه پی گیری مطالبات مردم را وظیفه طلبگی نمی دانند و عدالتخواهی و خدمت گذاری به مردم را تبلیغ دین نمی دانند!  حوزه های علمیه اشکالی ساختاری دارند: بجای توجه به مشکلات مردم (مانند معیشت)، صرفا آنچه دبیرخانه اصلی دیکته می کند را بازگو می کنند، البته با چاشنی تندروی! در واقع ثابت می شود حوزه های علمیه توان تولید دانش و آگاهی مرتبط با معیشت مردم و اقتصاد و مسائل روز جامعه ندارند. آنها توان یا صلاحیت تربیت مبلغ متناسب نیازهای جامعه کنونی ایران ندارند!

هنوز نمی دانیم نمازجمعه باید «نمایانگر اهتمام حاکمیت اسلامی به امور مردم» باشد یا نه؟ ویترینی که «گپ میان واقعیات جامعه و مدینه فاضله اسلام را نمایش دهد»؟ 

یا رسانه ای برای بمباران فکری و ذهنی مردم مطابق سلیقه طیفی خاص و بخشی از حاکمیت؟ تریبونی که تندروهای حاکمیت به نمایش قدرت می پردازند؟!