جزیره علم

در مطلب قبلی از روحانیت علیه روحانی! نوشته بودم گویا سخنان رییس جمهور ایران درباره نقد موجب نقد و انتقاد بسیاری شده است.

 این سخنان را در پنج قسمت مجزا باید تحلیل کرد:

"[یک]همه باید انتقاد شوند و استثناء ندارد. تمام مسئولین در کشور قابل نقد اند. [دو]ما در کشور معصوم نداریم مگر اینکه [سه]یک وقت امام دوازدهم ظهور کرد که‌ آن وقت هم می شود نقد کرد. [چهار]پیغمبر هم اجازه نقد می‌داد بالاتر از پیغمبر که در تاریخ نداریم. وقتی پیغمبر صحبتی می‌کرد یک نفر بلند می شد و می‌گفت «أ من الله ام منک؟" حرف خودت است یا خدا وحی کرده است؟ اگر می گفت "من الله" که هیچ امر خداست اما اگر می‌گفت "مِنّی" طرف مقابل می‌گفت قبول ندارم و نقد می‌کرد. [پنج]ما در زمان حکومت معصوم هم نقد را داریم"

تحلیل:

1-سیره پیامبران و پیامبر اسلام بوده که اعتراض مشرکان و ملحدان را با استدلال قانع کننده یا معجزه پاسخ می دادند. آیات قرآنی و سیره ایشان پر است از چنین قضایایی. مطالعه تاریخ و سیره انبیاء توصیه می شود.

2-روایات زیادی درباره زمان ظهور امام زمان نیز داریم که بسیاری از علمای شیعه با ایشان مخالفت می نمایند و حضرت مشکلات بسیاری از جانب اینها پیدا می کنند تا حکومتشان فراگیر شود. حتی امام صادق اظهار ناراحتی می کنند از سختی کار امام زمان زیرا باید انتقادات علمای دین را پاسخ دهند و ایشان را قانع نماید.

3-این سیره معصومین علیهم السلام در هیچ یک از علمای دین و مسئولین ایران نیست که فردی بتواند ایشان را به محکمه قضاوت بکشاند (مانند ادعای مالکیت زره علیه حضرت علی یا ادعای عدم دریافت پول اسب فروخته علیه پیامبر)

4-قوانین زیادی در ایران هست که موجب مصونیت قضایی و حقوقی بسیاری افراد شده (برخلاف قرآن و روایات و سیره معصومین)

5-گویا خیلی ها مایلند برخی را در مقام عصمت قرار دهند تا نشود ایشان و اذنابشان را نقد کرد.

6-سخنان مورد مناقشه پنج قطعه متفاوت دارد و باید پس از آنالیز, به طور جداگانه فهمیده شود.

نتیجه گیری

مهمترین نتیجه از این سخنان, مخالفت با سه امر فتنه انگیز زیر است:

"معصوم تراشی"

"نقدهراسی"

"خوی دیکتاتوری"

پیامهای ارسالی برخی در فضای مجازی در واکنش به «روحانیت علیه روحانی!» و «سیره نقد»:

. . . . . .