جزیره علم

وظیفه داریم از ستمگران پشتیبانی نکنیم و هوادار آنها نباشیم: هم صراحتا ظلم و ستم نهی شده، هم صراحتا دستور دینی داریم بر دوری از ستمگران.

آیات قرآنی

1- رَبِّ بِما أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَنْ أَکُونَ ظَهِیراً لِلْمُجْرِمِینَ (قصص، 17)

«خداوندا به شکرانه نعمت هائى که به من بخشیدى، هرگز پشتیبان مجرمان نخواهم بود».

2- وَ تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى وَ لاتَعاوَنُوا عَلَى الإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ (مائده 2)

«بر نیکى و تقوى همکاری و همیاری کنید، و به گناه و زیاده خواهی و تعدى کمک نکنید».

3- وَ لاتَرْکَنُوا إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النّارُ (هود 111)

«همراه و هواخواه ستمگران نشوید [و إلا] آتش عذاب شما را فرا بگیرد».

4- وَ مَنْ یَظْلِمْ مِنْکُمْ نُذِقْهُ عَذابًا کَبیرًا (فرقان 19)

«هر کس از شما ستم کند، عذاب شدیدى به او مى چشانیم».

5- وَ لَا تَح?سَبَنَّ ?للَهَ غَ?افِلًا عَمَّا یَع?مَلُ ?لظَّـ?الِمُونَ إِنَّمَا یُؤَخِّرُهُم? لِیَو?م? تَش?خَصُ فِیهِ ?ل?أَب?صَ?ارُ (ابراهیم 42)

«گمان نکن که خداوند از آنچه ستمگران انجام می دهند، غافل است. خدا آنها را برای روزی که چشم‌ها در آن روز خیره می‌شود و دیگر قدرت بر هم گذاشتن پلک چشم خود را ندارند، تأخیر می‌اندازد»

روایاتی از پیامبر رحمت (صلی الله علیه و آله و سلم)

1- «از نفرین مظلوم بترسید اگر چه کافر باشد، زیرا در برابر نفرین مظلوم پرده و مانعى نیست».

اِتَّقوا دَعْوَةَ الْمَظْلومِ وَإنْ کانَ کافِرا فَإِنَّها لَیْسَ دونَها حِجابٌ [نهج الفصاحه، ح 48]

2- «هر کس داد مظلوم را از ستمگر بگیرد، یار و همنشین من در بهشت باشد».

 پیامبر صلی الله علیه و آله:مَنْ أَخَذَ لِلْمَظْلومِ مِنَ الظّالِمِ کانَ مَعىَ فِى الْجَنَّةِ تَصاحُبا [بحارالأنوار، ج 75، ص 359، ح 74]

 3- انسان باید برادر (دینى) خویش را یارى کند چه ظالم باشد چه مظلوم. اگر ظالم باشد، او را باز دارد که به منزله یارى کردن اوست و اگر مظلوم باشد، در برابر ستم یاریش کند.

لِیَنْصُرِ الرَّجُلُ أَخاهُ ظالِما أَوْ مَظْلُوما إِنْ کانَ ظالِما فَیَنْهاهُ فَإِنَّهُ لَهُنُصْرَةٌ وَإِنْ کانَ مَظْلوما فَیَنْصُرُهُ [نهج الفصاحه، ح 2422]

4-  «مردم آنگاه که ظالم را ببینند و او را باز ندارند، انتظار مى رود که خداوند همه را بهعذاب خود گرفتار سازد».

إِنَّ النّاسَ إِذا رَأَوُا الظّالِمَ فَلَمْ یَأْخُذوا عَلى یَدَیْهِ أَوْشَکَ أَنْ یَعُمَّهُمُ اللّه ُبِعِقابٍ مِنْهُ [نهج الفصاحه، ح 833]

 5- خداى عزوجل مى فرماید: به عزّت و جلالم سوگند که از ظالم در دنیا و آخرت انتقاممى گیرم و از کسى هم که مظلومى را ببیند و بتواند یاریش کند و نکند بى گمان انتقام مى گیرم.

یَقولُ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ: وَعِزَّتى وَجَلالى لأََنْتَقِمَنَّ مِنَ الظّالِمِ فى عاجِلِهِوآجِلِهِ وَلأََنْتَقِمَنَّ مِمَّنْ رَأى مَظْلوما فَقَدَرٌ أَنْ یَنْصُرَهُ فَلَمْ یَنْصُرْهُ [کنزالعمال، ج3، ص 505، ح 7641]

6- «کسی که مسئولیت (ولایت) ستمگران را بر عهده گیرد، روز قیامت در حالی که دو دستش به گردنش بسته شده، آورده می شود: اگر مطابق حکم خدا اقدام کرده باشد، خدای آزادش کند، اگر ستم روا داشته، او را در آتش جهنم خواهد انداخت، و آن بد جایگاهی است.

«مَنْ تَوَلّی عِرافَةَ قَوْمٍ اتِی بِهِ یوْمَ الْقِیمَةِ ویداهُ مَغْلُولَتانَ الی عُنُقِهِ فانْ قامَ فِیهِمْ بِامْرِ اللَّهِ عَزّوجلّ اطْلَقَهُ اللَّهُ، وِانَ کانَ ظالِماً هُوِی بِهِ فی نار جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصیرُ» [وسایل الشیعه ج 12 ص 136]

7- کسی که متولی ریاست یا مسئولیت حکومتی بر مردمی شود و به آنها نیکی نکند، به قدر هر روز از ریاستش، هزار سال در لب پرتگاه جهنم حبس می شود.

«وَمَنْ تَوَلّی عرافَةَ قَوْمٍ وَلَمْ یحْسِنْ فیهِمْ حُبِسَ عَلی شَفیر جَهَنَّمَ بِکلِّ یوْمٍ الْفَ سَنَةٍ» [وسایل الشیعه ج 12 ص 137]

8- وقتی ستمکاری مدح می شود، عرش الهی به لرزه در می آید و پروردگار خشم می گیرد.

«اذا مُدِحَ الْفاجِرُ اهْتَزَّ الْعَرْشَ وَغَضَبَ الرَّبَ»[سفینة البحار ج 1 ص 177]

9- «خدا رحمت کند بنده اى را که حلالیت بطلبد از برادرى که ستمی به آبرو یا مال وی داشته پیش از آن که (در قیامت) از او بازخواست کنند: آنجایى که دینار و درهمى نباشد. اگر شخص کار نیکى داشته باشد از آن بردارند و اگر نداشته باشد، از گناهان مظلوم برداشته بر گناهان او بیفزایند».

رَحِمَ اللّه ُ عَبْدا کانَتْ لأَِخیهِ عِنْدَهُ مَظْلِمَةٌ فى عِرْضٍ أَوْ مالٍ فَجاءَهُ فَاسْتَحَلَّهُ قَبْلَ أَنْ یُؤْخَذَ وَ لَیْسَ ثَمَّ دینارٌ وَلا دِرْهَمٌ فَإِنْ کانَتْ لَهُ حَسَناتٌ اُخِذَ مِنْحَسَناتِهِ وَ إِنْ لَمْ تَکُنْ لَهُ حَسَناتٌ حَمَلوا عَلَیْهِ مِنْ سَیِّئاتِهِ [نهج الفصاحه، ح 1657]

10- «خدا می‌ فرماید: غضب من شدید می‌شود بر آن کسی که ظلم می‌کند به کسی که یار و ناصری غیر از من نمی یابد»

یقولُ اللَه عزّوجلّ: «اشتَدَّ غَضَبی علی? مَن ظَلَم مَن لا یجِد ناصرًا غَیری» [الأمالی، طوسی، ص 405]

 روایاتی از امیرالمؤمنین علیه السلام

11- «بهترین عدالت یارى مظلوم است».

اَحْسَنُ الْعَدْلِ نُصْرَةُ الْمَظْلومِ [غررالحکم، ج2، ص 394، ح 2977]

12- «آن کسی که از قصاص و تلافی خدا بترسد، دستش را از ستم کردن به مردم باز می‌دارد»

مَن خاف القِصاصَ، کفَّ عن ظُلمِ النّاس [ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 273] [الکافی، ج 2، ص 331]

13- «شما را سفارش مى کنم به تقواى الهى و این که دشمن ستمگر و یاور مظلوم باشید»

اوصیکُما بِتَقْوَى اللّه وَ کونا لِلظّالِمِ خَصْما وَ لِلْمَظْلومِ عَوْنا [نهج البلاغه، از نامه 47]

14- «عدالت را اجرا کن و از زورگویى و ستمگرى بپرهیز زیرا زورگویى مردم را به مهاجرت و ترک وطن وامى دارد، و ستم آنان را به قیام مسلّحانه مى کشاند»

اِسْتَعْمِلِ الْعَدْلَ وَ احْذَرِ الْعَسْفَ وَ الْحَیْفَ فَاِنَّ الْعَسْفَ یَعودُ بِالْجَلاءِ وَ الْحَیْفَ یَدْعوا اِلَى السَّیْفِ [نهج البلاغه، حکمت 476]

روایاتی از امام سجاد زین العابدین علیه السلام

15- «دوری کنید از همنشینی با گناهکاران و بپرهیزید از کمک کردن به ستمگران»

«ایاکمْ وَصُحْبَةَ الْعاصینَ وَمَعُونَةَ الظّالِمینَ» [وسایل الشیعه ج 12 ص 128][کافی. ج8 ص14]

16- «خدایا به تو پناه مى برم از این که ستمگری را یارى کنم یا مظلوم و دلسوخته اى را بى یاور گذاریم و یا آنچه حق ما نیست بخواهیم».

اَللّهُمَّ إِنّى أَعوذُبِکَ مِنْ أَنْ نَعْضِدَ ظالِما أَوْ نَخْذُلُ مَلْهوفا أَؤْ نَرومَما لَیْسَ لَنا بِحَقٍّ [صحیفه سجادیه، دعاى 8]

17- امام سجاد علیه السلام خطاب به محمّد بن مسلم زهرى (دانشمندى که با نظام ظالمانه بنى امیه و مروانیان همکارى مى کرد) فرمود: «. . آیا آنها تو را به جمع خود دعوت نکردند؟ آیا مرکزیتى به وسیله تو تشکیل ندادند که آسیاى ظلم آنها بر محورش مى گردد؟ آیا تو را پلى براى عبور به سوى بلاهاى خود قرار ندادند؟ آیا به وسیله تو نردبانى براى ضلالتشان، و مُبلّغى براى گمراهى و جهلشان، و رهروى براى راه ننگینشان نساختند؟ آیا علماء را به وسیله تو زیر سؤال نمى کشند؟ آیا قلوب ساده لوحان جاهل را به دام مى افکنند. آنها در مقابل چیزى که از تو گرفتند، چه کم بهائى به تو پرداختند! و در برابر آنچه از تو ویران کردند، چه کم آباد نمودند! اندکى درباره خود بیاندیش که هیچ کس دلسوز تو، جز خودت نیست، و همچون یک انسان مسئول به حساب خویش رسیدگى کن! [تحف العقول، صفحه 275]

روایاتی از امام باقر علیه السلام

18- «خداوند هیچگاه از ستمگر انتقام نگرفت مگر به وسیله ظالمى دیگر و این سخن خداى عزّوجلّ است که فرموده: «و بدین سان برخی از ظالمان بر برخی دیگر از ستمگران مسلّط مى کنیم»

مَا انْتَصَرَ اللّه ُ مِنْ ظالِمٍ إِلاّ بِظالِمٍ وَ ذلِکَ قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ: وَ کَذلِکَ نُوَلّى بَعْضَ الظّالِمینَ بَعْضا[بحارالأنوار، ج 75، ص 313، ح 28]

19-  «از ما نیست و از شما (شیعیان) نیست کسى که به مردم ظلم کند»

لَیْسَ مِنّا وَ لا مِنْکُمْ مَنْ ظَلَمَ النّاسَ [شرح الأخبار، ج 3، ص 488، ح 1414]

روایاتی از امام صادق علیه السلام

20- «ستمگر و یار ستمگر و کسى که به ستم وی راضى باشد، هر سه در ستم شریکند».

[کافی. ج2 ص333]

21- «گر خوش دارى که روز قیامت با من باشى ، یاور ستمگران مباش»

[بحار الأنوار. ج77 ص 383]

22- «ستمگران را حتی برای ساخت مسجدی کمک نکن»

[محجة البیضاء. ج3 ص270]

23- «کسی که بقاء و زنده ماندن ستمگران را بخواهد، دوست داشته خدا را نافرمانی و معصیت کند».

«وَمَنْ احَبَّ بَقاءَ الظّالِمینَ فَقَدْ احَبَّ انْ یعْصَی اللَّهَ»[وسایل الشیعه ج 12 ص 134]

داستانی عبرت آموز از امام کاظم علیه السلام

24- «صفوان بن مهران» معروف به صفوان جمّال (شتردار) از اصحاب امام هفتم بود. نقل می کند که روزی به خدمت امام کاظم علیه السلام رسیدم،

امام به من فرمود: ای صفوان همه کارهایت نیک است مگر یکی!

عرض کردم: قربانت گردم کدام کار؟

فرمود: شترهایت را به این مرد (هارون الرشید) کرایه دادی؟

گفتم: به خدا سوگند، به خاطر ستم یا خوشگذرانی یا شکار یا بازی کرایه نداده ام، برای حجّ رفتن کرایه داده ام. خود هم نمی روم بلکه فقط غلامانم را می فرستم.

امام پرسید: منتظر هستی و توقع داری کرایه شترانت را بدهد؟

عرض کردم: بله.

فرمود: می خواهی زنده باشد تا کرایه ات را بدهد؟

گفتم: بلی.

امام کاظم علیه السلام فرمود:

«مَنْ احَبَّ بَقائُهُمْ فَهُوَ مِنْهُمْ وَمَنْ کانَ مِنْهُمْ کانَ وَرَدَ النّارَ» کسی که بقاء آنها (ستمگران ) را بخواهد از آنان است و هرکه از آنها باشد، داخل آتش می شود.

از محضر امام خارج شدم و همه شترانم را فروختم!

خبر به هارون الرشید رسید و مرا خواست و گفت: شنیده ام شترانت را فروخته ای.

گفتم: بله.

پرسید: چرا؟

گفتم (بهانه کردم): پیر شده ام و غلامان هم درست کار نمی کنند!

هارون گفت: هرگز! می دانم چه کسی تو را به این کار راهنمائی کرده، موسی بن جعفر تو را به این کار خوانده.

گفتم (از روی تقیه): من کجا و او کجا!

هارون گفت: این حرفها را بگذار کنار، به خدا سوگند اگر برای رفاقتمان نبود تو را می کشتم.

[وسایل الشیعه ج 12 ص 131]

ترحم بر پلنگ تیز دندان

ستم باشد بر گوسپندان

روایات زیادی از پیشوایان دین در منابع حدیثی و در ذیل عنوان «اعانت بر اثم» و «معاونت ظلمه» آمده که می توانید جستجو و مطالعه فرمایید.

نه فقط سیاستگذاری عمومی در جامعه انسانی باید دور از ظلم و ستمی باشد، بلکه فردِ فرد انسانهای یک جامعه چنین تکلیف و وظیفه ای دارند. این وظیفه منحصر به جامعه مسلمان نیست، حتی مخصوص جامعه مؤمنان به ادیان مختلف نیز نیست، اصلا داشتن اسلام یا ایمان شرط نشده است.

https://t.me/MahdiMovahedAbtahi/1042