غریب آشنا

بحر رجز مثمن سالم

(مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن)

اینـجا غریـبی آشـنا هـر دم عطـائی مـی کنـد

می بخشـد و می خواندت، دل را فـدائی می کنـد

بر آستان درگهـش، اُفتـان و خیـزان مـرد و زن

اینجا سرایِ رحمت است، هرکس گدایی می کند

هم رو سیاه هم رو سپید، هم مؤمن و هم این پلید

بر خـاک او افتـاده اند، چون او خـدایی می کنـد

بخشایش و بخشنـدگی مشـتاق یک شرمنـدگی

بر باب رحمت کوبه ای، هر کس صدایی می کند

هر سو مَلَک پـر می زند گَرد از حریـمش می بَرد

اینجـا شده عـرش بریـن گویا خـدایی می کند

بر خطة طوس آی و بین، صحرای طورگشته یقین

هر گوشه ای موسی چنین، سوز و دعایی می کند

دریای رحمـانی چنان طـوفان زده بر إنس و جان

کاین نوح و یونس غرقه اند، او ناخدایی می کند

امواج این دریای جود، ترسان کند نوح و یهـود

آسـوده در صحن رضا، هر کس صفـایی می کند

هرجا غلامی خوانده اند، من را در آنجا دیده اند

این کـعـبه دلـدار بیـن، من را رضـایی می کند

سروده غلام (دکتر سید مهدی موحد ابطحی)

شرح حال

بحر مجتث مثمن محذوف

(مستفعلن فعولن مستفعلن فعولن)

 گفتـم طـبیـب خـود را  بیمـاریـم دوا کـن

گفتا که نسخـه ات را تا آخرش وفـا کـن

گفتم که دل شکستم هم دست و پای خستم

گفتـا دوا و دردم درمـان خـود رهـا کـن

گـفتم که ارث من بـود این درد از پدر بـود

گفتـا مقـدر این بـود بر مادرت دعـا کـن

گفتم که سُخره گشتم از بس پِیِ تو گشـتم

گفتا حساب خود را از مُردگـان جـدا کـن

گـفتــم اسیـرِ  نفسـم در دام او نشسـتم

گفتا که در دعـایت دائـم خـدا خـدا کـن

گفتم زِ خشکیِ چشم از بس که گریه کردم

گفتا به گلشـنِ دل باران خـون فـزا کـن

گفتم کـه نسخه سازد تا جـان زِ تن درآیـد

گفتا زمان سر آید بر حضرتش دعـا کـن

گفتم غـلام بایـد در خدمتـش چه سـازد؟

گفتا اطاعتش را بی چـون و بی چرا کـن

گفتـم غـلام بیمـار از خـواب دل نگهـدار

گفتا زِ هوش رفتی بر نفس خود صدا کن

سروده غلام (دکتر سید مهدی موحد ابطحی)

شکسته دل

بحر مضارع اخرب مکفوف محذوف

(مفعولُ فاعلاتُ مفاعیلُ فاعلن)

که بَـرَد به سـوی دلبـر زِ شکسـته دل پیـامی 

که به کـوی دل فروشان صد هزار دل به کـامی

تو بیـا ببیـن حـراجم، گـذری کـن از بسـاطم

ببـری به رایـگـان دل تو که دلبـری تمـامـی

به سـلام در  نشـسـتت به درود بـر قیـامـت

نه به یک سخن جوابی، نه به یک زبان سلامی

زِ میانِ صـد عریـضـه، نـه یکی جـواب دیـده

نه به پرسـش و کـلامی، نه به نـامه و پیـامی

چو زِ این گنـاه خستم که زِ بـویِ لالـه مسـتم

تو مپـوش آن رُخت را برسـد به من مشـامـی

زِ سلام صبح و شـامی تو اگر که خسته بـاشی

تو بـزن بر دهـانـم به علیـک خـود لِـجـامـی

اگرَم فشانده ام راه: همه جـا اشکو خـون، آه

همـه بـوده آرزویـم، شـنـوم طنـیـنِ گـامـی

به همیـن خیـال خـامم که زِ کـودکی غـلامـم

عجبـا که بخـت من بـود نشنـیده ام کـلامـی

بگُـشـایتیـر مـژگـان و بریـز خـون مـن را

که حلال کـرده بـاشی به فـدای خود غـلامـی

زِ کنـار سفـرة خـود تو مـرا مـران به جـایـی

کـه غـلام رو سیـاه را ندهـد کسـی طعـامـی

سروده غلام (دکتر سید مهدی موحد ابطحی)

Ya Ali




When I was eternal I said: Ya Ali!

Forever, its reflection has become: Ya Ali!




I had being praised God in my heart,

I mentioned his name [instead]: Ya Ali!




I saw angels were drilling,

To mention on their tongues: Ya Ali!




Devourer"s faith will be weakened,

If any one in his(her) praying says : Ya Ali!




Will become immortal, if any one says:

From his (her) birth to death: Ya Ali!




Footnote

1. Ali refers to Amir al-Mo`menin Imam Ali (P. B. U. H), the first Imam of Shiite Muslims.
2. This poet [Dr Mahdi Movahed-Abtahi] adopted "Ghola`m" as his nom de plume.
3. Ghola`m means servant [albeit for The prophet of Islam, his daughter, and 12 Imams of Shiite]

در ازل بـودم کـه گـفتـم یـا علـی           تا ابـد شـد انعکـاسش یـا علــی 

 در دلـم تسبیـح یــزدان کـرده ام            بـر زبـانم گشتـه نامـش یا علــی

من مَلـَک دیدم که تمرین می کنـد          تـا بـیـارد بـر زبـانـش یـا علــی  

زاهـدان را رخنــه در ایمـان کـنـد           هر که گـویـد در  نمـازش یا علــی

جاوِدانی می شود آن کس که گفت          از تـولـد تـا ممــاتـش یـا علــی

یا علی یا علی یا علی

یا علی یا علی یا علی

شور و شوق عنوان اولین دفتر از اشعارم می باشد که با نام «غلام» تخلص کرده ام. امیدوارم هنگامی که آن را می خوانید و روح و جان شما را نوازش می کند، این غلام و درگذشتگان او را نیز دعا فرمایید. لینک دانلود رایگان شور و شوق