عراق یکپارچه: چرا و چگونه؟

تجزیه عراق به سود عراقیها و برخی از کشورها نیست (مانند ایران، لبنان، سوریه) اما آروزی برخی کشورهای دیگر (مانند ترکیه، اسرائیل، حامیان تروریستهای سنی، کردستان، . . ) می باشد. مسئولان عراقی می توانند برای حفظ اتحاد و یکپارچگی کشورشان اقدامات زیر را انجام دهند اگرچه هر یک هزینه ها و لوازمات جداگانه ای دارد:

1. حساسیت به وجود دولت شیعی در عراق (که روابط نزدیکی با ایران دارد) را از بین ببرند. 
2. همکاری نظامی و اطلاعاتی با ایران و سوریه و حزب الله را افزایش دهد.
   1. برای خرید تجهیزات نظامی و جنگی از ایران مستقیماً درخواست نکنند بلکه بهتر است از بشار اسد بخواهند که تجهیزات نظامی خریداری شده از ایران را به عراقی ها بدهد یا از بشار اسد بخواهند این تجهیزات را برای سوریه بخرد اما در میانه راه در عراق مصرف شود یا همین معامله را با حزب الله لبنان انجام دهند. البته این معامله ها می تواند واقعی یا صوری باشند. حتی ممکن است ایرانی ها پیشنهاد بدهند که چنین مسیر پیچیده ای را طی کنند.
   2. عملیات نظامی هوایی مشترک با سوریه و ایران و حتی لبنان علیه مواضع تروریستها داشته باشند.
3. جبهه مقابل تروریستهای سنی را تقویت کنند. این جبهه شامل شیعیان، علویان، شبک ها، زیدی ها، اسماعیلی ها و . . می باشد.
   1. تقویت علویان در ترکیه و سوریه و عراق و . . از مهمترین بخش این جبهه است (که البته قبلاً میبایست انجام می شد). علویان در کشورهای حامی تروریسم و دوستار تجزیه عراق ساکن هستند و می توانند اهرم فشاری بر آن دولتها باشند. حدود 15 ملیون (از 75 ملیون نفر جمعیت ترکیه) از علویان هستند که متأسفانه تشکیلاتی و منسجم نیستند.
   2. شَبَک ها (حدود 450 هزار نفر، یک و نیم درصد جمعیت عراق) اقوامی اصیل در شمال عراق هستند که جزو فرقه های شیعه محسوب می شوند و چندان شناخته شده نمی باشند. آموزش نظامی و فروختن سلاح و تجهیزات جنگی به آنها می تواند آنها را در برابر سنی ها، کردها و ترکها تقویت کند. فرصت دادن به آنها برای مشارکت سیاسی و اجتماعی در ساختار حکومت عراق نیز مفید است.

c.      شیعیان عراقی پراکنده در شهرهای غیر شیعی نشین مانند طوزخورماتو، روستای شریخان و قبه در شمال موصل،روستای الموفقیه در استان نینوا،  شهر تلعفر در استان نینوا نیز می توانند همانند شبک ها از حمایت نظامی و سیاسی و اجتماعی بیشتری از جانب حکومت مرکزی عراق برخوردار شوند.

1.  
   1. مسیحیان، ایزدی ها و دروزی ها و حتی یهودیان ساکن شمال و غرب عراق نیازمند دولتی هستند که بقای آنها را تضمین کند در حالی که ترویستهای سنی حکم به کشتار آنها داده اند. افزایش رفت و آمدهای رسمی و دیپلماتیک با آنها و با نهادهای حامی آنان (وایتکان، سازمان ملل،  . . ) می تواند موافقان تجزیه عراق را به زحمت اندازد.
2. مانع استقلال اقتصادی کردها شود یا روند استقلال اقتصادی آنها را کند نماید.
   1. مهمترین درآمد کردها از تجارت با ترکیه و ایران می باشد. چون بیش از 90 درصد مشروبات الکلی موجود در ایران از طریق کردها و از مرز آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه به ایران می رسد، حکومت عراق می توان با حساس کردن مرجعیت شیعه و حتی سنی در عراق، آنها را مجبور به موضع گیری نماید تا مقامات سیاسی و انتظامی ایران نیز واکنش نشان داده و برای ساکت کردن مرجعیت دینی در ایران کنترل بیشتری بر مرزهای غربی به ویژه با کردستان و ترکیه داشته باشند.
   2. شرکتهای ترکی که با کردها معامله و تجارت می کنند و کالاهای آنها را تحریم کند یا جریمه های سنگین برای واردات آنها تعیین کند.
   3. چون ترکیه از طریق قراردادهایی شبیه قرادادهای سوآپ، نفت کردها را برایشان می فروشد، می توان شرکتهای نفتی ترکیه ای را تحریم کرده یا از آنها (در صورت وجود مستندات) شکایت کند.
3. حق عبور ترانزیت هوایی از فضای کردستان (و تمام عراق) را حفظ کند و علیه شرکتهای هوایی که آن را نقض کنند، شکایت در مراجع رسمی بین المللی مطرح نماید.
4. مجازات مجرمان و زندانیان غیر خطرناک را به عهده دادگاههای محلی و ایالتی بگذارد تا از بدنام شدن حکومت مرکزی اجتناب شود. البته لازم است دادگاه عالی قضایی عراق چنین تشکیلاتی را تصویب نماید و البته بتواند در صورت به خطر افتادن مصالح ملی، نظر خود را بر آنها اعمال کند.
5. اعلام عفو عمومی به عشایر و طوایف عراقی به ویژه در مناطق سنی نشین می تواند محبیوبیت حکومت مرکزی را بیافزاید.
6. نقش روحانیون و مرجعیت شیعه در جریانهای اجتماعی و سیاسی عراق را تقویت کند.امکان صدور فتوا برای جهاد بازسازی عراق، تعلیم و رفع بیسوادی، و . . . را زمینه سازی و عملیاتی کند.
7. به دادگاه عالی قضایی عراق نقش و رسالت بیشتری تفویض کند.
   1. این دادگاه باید بتواند علیه حامیان ترویستهای سنی (مانند قرضاوی، زهراوی، . . .) رأی غیابی به عنوان مفسد فی الارض/. . ..  صادر نماید تا مسلمانان در هر کجای جهان برای اجرای مجازات اقدام نمایند. حتی اگر هیچ حکمی اجرا نشود، ترس از اجرای آن می تواند سران حامی تروریستها را منزوی کند (مانند حکم امام خمینی علیه سلمان رشدی).
   2. باید تفاهم نامه مشترک قضایی با کشورهای مخالف ترویستهای سنی (مانند ایران، سوریه، لبنان، . .) داشته باشد تا اعتبار دادگاه عالی قضای عراق وجاهت منطقه ای و بین المللی پیدا کند.
8. سفیران عراقی در کشورهایی که جمعیت غالب یا اقلیت شیعی، علوی، زیدی، و اسماعیلی دارند، شیعه باشند نه سنی مذهب. چنین افرادی می توانند در تجمیع و منسجم کردن جبهه اهل البیت موفق شوند.
9. با توجه به این که سازمان ملل تروریستها عراق را جنایتکار جنگی نامیده است، لازم است فهرستی از حامیان و دست اندرکاران آنها را با ذکر مستندات به سازمان ملل و دادگاه بین المللی لاهه ارجاع دهد تا موضعی جهانی علیه جبهه اهل باطل اتخاذ شود.
10. لازم است جبهه اهل البیت در فضای رسانه ای و مجازی و سایبری منسجم و قوی عمل کند و همه موالیان اهل بیت را مخاطب قرار داده و رایزینی با تمامی فعالان در این فضاها انجام دهد. تشویق هکرها برای مقابله با هجمه رسانه ای اطلاعاتی جبهه اهل باطل ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
11. زیارت امام حسین علیه السلام در روز اربعین بزرگترین تجمع و فستیوال مؤمنان در جهان است که شیعیان و دوستاران اهل بیت پیامبر اسلام را به خود جذب می کند و باید به عنوان نماد و میراث فرهنگی بین المللی به ثبت برسد و مورد حمایت یونسکو قرار گیرد. این میراث نه فقط متعلق به شیعیان و موالیان اهل بیت است بلکه متعلق به تمامی مؤمنان تمام ادیان می باشد.
12. نوری المالکی (یا حزب ائتلاف القانون) باید به فکر ریاست جمهوری یا ریاست پارلمان عراق باشد. اگرچه اختیارات وی در این جایگاهها کمتر است اما مانع می شود از حوزه تصمیم گیریهای کلان کشور عراق خارج شود. انتخاب شیعه دیگری به عنوان نخست وزیر حساسیتها را کاهش می دهد.
13. عراق باید به مهره سازی و پرورش افراد کلیدی، تحصیل کرده و با تجربه در حوزه قانونگذاری، قضاوت، سیاست، استراتژیست، و . . . بپردازد. اولویت این کار با شیعیان و علویان است. حتی پیشنهاد می شود روحانیون شیعی نیز چنین تحصیلات و مهارتهایی را کسب نمایند.

انتشار 11/4/93 توسط دکتر سیدمهدی موحد ابطحی