جزیره علم

حمله رژیم صهیونیستی به خاک سوریه و کشتن افرادی مهم با تبعیت لبنانی و سوری و ایرانی با چه منطقی همراه بود؟

در اردوگاه غرب، اسرائیل کشوری تندرو محسوب می شود، تندروی از جنس مذهبی (یهودی). پس ضربه زدن به منافع ایران، افزایش هزینه های ایران، و فرصت سازی برای نفع بردن خودش (مثلاٌ از مذاکرات هسته ای، از تحریمها، از برداشته شدن احتمالی تحریمها، از بازی تندروهای ایران و . و . و. ) می تواند از مهمترین اهداف راهبردی اسرائیل در اتخاذ موضع نسبت به ایران باشد.

در ایران، جناحها و نهادها و قدرتمندانی هستند که به یک میزان تندرو نمی باشند ولی همگی جنسی مذهبی (اسلامی) دارند. هر یک تلاش می کنند از وضعیت موجود بیشترین استفاده را ببرد، کمترین آسیب را متحمل شود، هزینه های بازیگری رقیب را بیافزاید، از فرصتها بهره ببرد، فرصت سازی نماید، یا حتی فرصت سوزی کند(!). اصولگرایان، اصولگرایان معتدل، معتدلان، اصلاح طلبان، نشستگان، سوارگان، پیادگان، سپاهیان، دلواپسان، . و . و . و . همگی به آنچه پنداشته اند (!) و داشته اند (!) و برداشته اند (!) و افراشته اند (!) می نازند!! گویا همگی مصداق این آیه شریفه قرآن هستند: کل حزبٍ بما لدیهم فرحون (هر حزبی به آنچه دارد سرگرم و خوش است).

چون حمله اسرائیل با اشراف اطلاعاتی و عملیاتی انجام شد (با یا بدون کمک خبرچین ها و جاسوسان)، پس اقدامی کاملاً آگاهانه و با هدف بوده است: اسرائیل با تندروی قصد دارد تندروهای ایران را تحریک کند، اتفاقی که می تواند وزیر خارجه ایران و تیم وی در مذاکره هسته ای تأثیر بگذارد تا از موضع ضعیفتری وارد شود و امتیازات بیشتری بدهد. تأثیری که هم اکنون زمینه های آن در ایران قابل شناسایی است (آنها شناخته اند اما شاید ایرانی ها چندان به آن نپرداخته اند).

زمینه ها و مقدمات تحریک تندروهای ایران:

1. تلاش مدعیان نمایندگی مردم برای جمع آوری امضا و طرح سؤال از وزیر خارجه ایران (!)

2. اظهارات یکی از فرماندهان سپاه (سردار نقدی) مبنی بر ضرورت عذرخواهی وزیر خارجه ایران به خاطر قدم زدن با وزیرخارجه آمریکا و چند گناه نابخشودنی دیگر (!) آنهم وقتی که وی در خارج کشور مشغول رایزنی برای مذاکرات است (!)

3. سخنان رهبر عالی ایران در روز چهارشنبه 17 دی 93 که بر لزوم آمادگی بیشتر برای ادامه تحریمها (!) و مقاوم کردن اقتصاد (!)تأکید می کرد.

4. سخنان یکی از فرماندهان سپاه (سردار سلامی) برای انتقام گیری (!) و پاسخ به اقدام رژیم صهیونیستی 

5. خطبه های جمعه تهران در سوم بهمن 93 (صدیقی) که رفتارهای وزیر خارجه را محکوم و تقبیح کرد (استیضاح غیر رسمی از تریبون رسمی کشور) (!)

6. . . . . 

بدیهی است در هر جنگی از جمله جنگ تندروها، مردم بیشترین آسیب را می بینند و شیطان بیشترین سود را می برد.

همیشه جنگ، بین حق و باطل تمییز نمی دهد.

جنگ، همیشه ناگریز نیست. 

انتشار در تاریخ 4/11/93 توسط دکتر سیدمهدی موحدابطحی