رجز قاسم بن حسن در کربلا اوصافی قرآنی از امیرالمؤمنین دارد:

إن تنکرونی فأنا إبن حیدرة

ضرغام آجام و لیث قسورة

علی الأعادی مثل ریح صرصرة

أکیلکم بالسیف کیل السندرة

اگر نمی شناسید مرا، پس [بدانید] من پور حیدرم

شیر غران، شیر جنگاور، شیر ژیان

بر دشمنان تند و سختم چونان طوفان

با شمشیر می درم شما را دریدنی بی درنگ

نکته ها:

1.          چهار بار از شیر نام برده است، یا به اسم یا به وصف: «حیدر»، «ضرغام»، «لیث»، «قسورة».

2.         حملات خود را به عذاب الهی (ریح صرصرة) تشبیه می کند که بر قوم عاد فرو آمد که چند آیه از قرآن به آن اشاره دارد (فصلت 16، قمر 19، حاقه 6).

3.         قسوره توصیف خداست از امیرالمؤمنین در آیه که معاندان آنچنان از ولایت ایشان گریزانند: چونان خرانی رمیده [و] از شیر ژیان گریخته: فَما لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَةِ مُعْرِضِینَ‏. کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ. فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ (سوره مدثر آیات 49،50 و 51)(تأویل الآیات الظاهرة، ص: 713). ظاهر آیه درباره لجاجت کسانی است که حاضر به شنیدن قرآن نیستند و اینها را توصیف می کند اما در آیه ای دیگر تصریح می کند که «تذکره» همه آیات قرآن نیست بلکه قسمتی از آن است که مطلب مهمی را یادآور می شود. به تصریح روایاتی چند، تذکره همان امیرالمؤمنین است که پذیرش ولایت امیرالمؤمنین بر معاندان گران باشد و با تمام وجود از آن دوری می کنند آنچنان که دیدن شیر ژیان بر خران گرانبار است و آنان را به رمیدن وا می دارد.