جزیره علم

معمولاً فکر می کنیم که امام زمان از دیدگان ما غایب شده، مانند ما در میان مردم حاضر نیست، پشت پرده غیبت است، و . . و . .

این زاویه دید کمکی چندانی به معرفت ما نمی کند زیرا علت غیبت را فرافکنی می کند: خدا خواسته است که امام زمان غایب باشد. اما اگر از زاویه ای دیگر به این مسأله بپردازیم، شاید معرفت ما دچار تغییراتی شود.

اگر غیبت را معلول عملکرد خود بدانیم (چه در باور و شناخت و چه در رفتار و کردار)، فرافکنی نمی کنیم، علت غیبت را در خودمان می جوییم، تلاش بیشتری برای رفع این علل می کنیم، غیبت آن حضرت به اندازه غیبت ما از محضر او خواهد بود، و حضور ایشان نیز به اندازه حضور در عملکرد ما خواهد بود.

سفسطه نکردم، فلسفه بافی نیز نکردم، سعی کردم مقدمه چینی کنم برای این سند تاریخی که به دست ما رسیده است. این روایت را به دقت بخوانید:

امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در عید فطر سال412 هجری قمری نامه ای به شیخ مفید نوشته است.

[راستی من و شما تا به حال چند نامه از ایشان دریافت کرده ایم؟! اصلاً نامه ای برای ایشان نوشته ایم؟! از میان این همه ایمیل و نامه الکترونیکی که برای همدیگر می نویسیم، چندتای آنها خطاب به امام زمان بوده است؟!].

ایشان در آن نامه چنین می نویسد: «......اگر پیروان ما (که خدا آنها را برای اطاعت خودش توفیق دهد) بر وفای به عهدی که داشتیم پایبند می بودند، قطعاً فوز ملاقات آنها با ما به تأخیر نمی افتاد و سعادت دیدن ما با معرفت و به درستی برای آنها جلو می افتاد. اما چیزی ما را از آنها باز نداشته مگر آنچیزهایی که از آنها سر می زند که ما از آن ناراحت می شویم و انتظار نداریم که آنان آنجام دهند......».

به نظر شما، ما غافل شده ایم یا او غائب شده است؟

منبع: بحار النوار ج 53 ص 177 (به نقل از دلائل الأمامه طبری)

گلیم ارزشمند!

امروزه مردم ایران درباره ارزش و قیمت طلا و ارز، دینار و و دلار، سهام و مسکن، و ... بسیار حرف می زنند. اخبار اقتصادی را دنبال می کنند و گوش به زنگ هستند:  کِی انرژی هسته ای پوسته اش را نشکند و در هسته باقی بماند، کِی مذاکره با دولتی که هیچ غلطی نمی تواند بکند، آغاز می شود، کی تحریمها برداشته می شود، و . و . و . و . و .

اما در میان هیاهوی تبلیغات و رسانه، این زد و بندهای سیاست اندوده، و ماهیگیری از آبهای گِل آلوده، یکی هم پیدا شده که ناچیز را همه چیز کند، گوهر دزدیده معرفت را بازخواند، و شاید اندرون ما بیرون شدگان را کمی تا قسمتی به درون خویشتن باز آراید.

تأمل در گزارش تاریخی زیر را به شما توصیه می کنم:

حَکم بن عُتبه یکی از اصحاب امام باقرعلیه السلام است و می گوید روزی نزد آن حضرت رفتم و گفتم: شنیده ایم مردی از شما [اهل بیت پیامبر (ص)] ظهور می کند و عدالت را در میان این امت برقرار خواهد کرد!

امام باقر علیه السلام فرمود:

«ما نیز همین را انتظار می کشیم که مردم انتظار دارند و امیدواریم که اگر بیش از یک روز از عمر دنیا باقی نماند، خدا آن روز را چنان طولانی کند تا چنین انتظاری که امت دارند، برآورده شود.

قبل از چنان روزی، فتنه ای است که بدترین فتنه ها می باشد:

انسان شب را با ایمان می خوابد اما صبح می کند در حالی که بی ایمان است.

و صبح را با ایمان آغاز می کند اما در حالی به شب می رساند که بی ایمان شده است.

هر کس که چنین زمانی را درک کرد:

باید تقوای الهی داشته باشد،

و یکی از گلیم/پادری های خانه اش باشد».

حال دوست دارید در این بورس گلیم سهامی داشته باشید؟

منبع: عقد الدرر عن اخبار مهدی المنتظر، نوشته یوسف بن یحیی مقدسی شافعی (ازعلمای سنی قرن هفتم)، چاپ قاهره (مصر)، 1399هجری قمری، ص 61

Ya Ali




When I was eternal I said: Ya Ali!

Forever, its reflection has become: Ya Ali!




I had being praised God in my heart,

I mentioned his name [instead]: Ya Ali!




I saw angels were drilling,

To mention on their tongues: Ya Ali!




Devourer"s faith will be weakened,

If any one in his(her) praying says : Ya Ali!




Will become immortal, if any one says:

From his (her) birth to death: Ya Ali!




Footnote

1. Ali refers to Amir al-Mo`menin Imam Ali (P. B. U. H), the first Imam of Shiite Muslims.
2. This poet [Dr Mahdi Movahed-Abtahi] adopted "Ghola`m" as his nom de plume.
3. Ghola`m means servant [albeit for The prophet of Islam, his daughter, and 12 Imams of Shiite]

در ازل بـودم کـه گـفتـم یـا علـی           تا ابـد شـد انعکـاسش یـا علــی 

 در دلـم تسبیـح یــزدان کـرده ام            بـر زبـانم گشتـه نامـش یا علــی

من مَلـَک دیدم که تمرین می کنـد          تـا بـیـارد بـر زبـانـش یـا علــی  

زاهـدان را رخنــه در ایمـان کـنـد           هر که گـویـد در  نمـازش یا علــی

جاوِدانی می شود آن کس که گفت          از تـولـد تـا ممــاتـش یـا علــی

یا علی یا علی یا علی

یا علی یا علی یا علی

شیعه کیست؟

شما چگونه بین شیعه واقعی و شیعه نما فرق می گذارید؟

آیا برای کنار گذاشتن مواردی که شیعه واقعی نیستند اما شیعه نما هستند، هیچ معیاری دارید؟

آیا این شیعه مصطلح صلاحیت این را دارد که از جمله 313 نفر یاران امام زمان (خدا بر ظهورش شتاب کند) باشد؟

"شما شیعیان ما را در اطراف جهان می یابید، کسی که مانند سگ پارس نکند (زیرا سگ چه بترسد چه نترسد، چه پیش آید، چه پس رود، باز هم پارس می کند)، کسی که مانند کلاغ فرو نیافتد (زیرا کلاغ به طمع هر آشغالی که به خیالش طعمه باشد، فرو می آید)، کسی که دست نیاز به پیش مردم دراز نکند اگرچه از گرسنگی بمیرد"

این جمله ای است که یکی از اهل بیت پیامبر اسلام (درود و سلام خدا بر او و خاندانش باد) فرموده است. اصل روایت مطالب بیشتری دارد: شگفت انگیز و سخت، شیرین و دوست داشتنی!

منبع: کتاب الغیبه. نوشته محمد نعمانی. صفحه 238-239

Mahdi Movahed-Abtahi

Guess who expressed the following tradition

There is

1. No poverty more severe than foolishness,
2. No merchandise more profitable than wisdom,
3. No loneliness more frightening than self-conceit,
4. No action like prudence,
5. No piety like abstain,
6. No kinfolk like good temper.

Reference: Tohaf al-`Oqoul, by; Hasan al-Harrani, Page: 11

حدس بزنید این جملات از چه کسی صادر شده است:

1. هیچ فقر  و نداری سخت تر از جهل نیست،
2. هیچ مال و سرمایه ای سودآورتر از عقل نیست،
3. هیچ تنهایی ترسناکتر از خودبینی نیست،
4. هیچ کاری مانند تدبیر و چاره اندیشی نیست،
5. هیچ پارسایی مانند خویشتن داری نیست،
6. هیچ خویشاوندی مانند خوش اخلاقی نیست.

منبع: تحف العقول، ص 11