جزیره علم

فدای حسین و زینبش

 فدای حسین و خواهرش

فدای حسین و دلبرش

آهسته ران جانم حسین این هنگامه را افسانه شو

وآنگـه به جانِ خواهرت جانـانه شو جانـانه شو

مادر وصایت کرده است خواهر فسونت می کند

گو با حسینم راز من افسانه شو افسانه شو

شمعـی گلـی پروانه ای گلهـای وی افسـانه ای

زینب حسینم شمـع تو پروانـه شو پروانه شو

عُشّاق وی مستانـه اند مستان وی دیوانـه اند

زینب برو عاشـق بشـو دیوانه شو دیوانه شو

آئین وی دلدادگی، ایثار دل مردانگی

زینب حسینم دیـن تو مردانه شو مردانه شو

باید به وی واصل شوی هر سو به وی مایل شوی

زینب تو بی حائل بشو مستانه شو مستانه شو

با بوسه ای ساقی بشو میخانه ای بانی بشو

وآنگه شراب عشـق را پیمانه شو پیمانه شو

من یک غلام از صد هزار آقایِ من مولا حسین

ای حبّ و احسانش مرا قلاده شو قلاده شو

من بنده ای جان بر کفم آقایِ من مولا حسین

ای حبّ و احسانش مرا قلاده شو قلاده شو

(مستفعلن × 4 بحر رجز مثمن سالم)

ما حسینی شدیم، پدرمان نیز حسینی شد، شما نیز حسینی شوید.

انتشار در 12/8/93 توسط غلام (دکترسیدمهدی موحدابطحی)

تقدیم به آستان حضرت سیدالشهداء و اهل بیت و یاران ایشان:

آنگه که پای غنـچه ها خـونیـن شد از خـار­جفـا

در زیـر تیـغ و نیـزه ها، بابا چـرا مخفـی شـدی

تعقیـب کرد دشمن مرا پاره نمـود گـوشم، چـرا؟

بـودی بـه گـودال بـلا امـا چـرا مخـفـی شـدی

برخیز و بیـن وحشیگران زیـور بردند از دختـران

هر سـو یتیمـی شد دوان، بابا چرا مخفـی شـدی

شرمنـده از غارتـگری، تنهـایِ بی هـم سـنگری

سنگین زِچوب و­سنگ کین اینجا چرا مخفی شدی

آندم که آتش می رسیـد زینـب سراسیـمه دویـد

جُـز وی کسی یاور ندیـد، بابا چرا مخفـی شـدی

با ما مکـن افسونـگری پایان رسـان ویـرانـگری

با ما بیـا گردشـگری از کـاروان مخـفـی شـدی

جوشد زِ اینجا چشمه ها چیـده به دورش سنگـها

سنگـی به روی سنگـها، اینجا چرا مخفـی شدی

اینجا غـلامی می نوشت اسـرار ما و سرنوشـت

اما شنیدیم از نای وی عریان بی سقفی شدی

ما می شنیدیم از نای وی عریان بی سقفی شدی

کاش غلامی زِ تو اسـرارمان را می نوشـت

بابا به این خاکش نوشت ای کاش حسینی می شدی

(مستفعلن ×4 بحر رجز مثمن)

ان شاء الله خداوند سراینده و پدرش را غریق رحمت نماید و آنها را حسینی بگرداند.

انتشار در 11/8/93 توسط غلام (دکترسید مهدی موحدابطحی)

جمعه است و روز امید و وعید، روز یار و شهریار، روز ظهور و بروز، روز سوز و سوز: 

ای قلم سوز دل را چرا قصه کردی؟

سینه چاک من را چرا سُفته کردی؟

من که سوزم چو شمعی برایش

تو به خاکسترم گو چرا گریه کردی؟

خانه ام را چو ویرانه کردم

خاطراتم را که دیدی چرا ناله کردی؟  

.  . . . 

انتشار در 8/8/93 توسط غلام (دکترسیدمهدی موحدابطحی)

دیروز این شعر را ویرایش کردم:

یا رب این باب الحوائج علی اصغر است

بابش اگر بگشاید بسی هم اکبر است

هر کسی را سوی این در راه نیست

باب اویم این خدایم داور است

گرچه دیر آمد به میدان شیرخوار

بر تمام لشگر و سرباز او افسر است

آخرین تیر است هدف باید زدن

آنچه دارم می دهم گواهش این سر است

می رسد بانگ قیامت گر بیافتد قطره ای

من خضاب کردم به خون این بهتر است

یک قدم بر خاک نگذاشت سرباز من

سینه ام را برگزید چون که عرشی دیگر است

. . . . 

شاید این غلام به عنایت خاصه مولا حسینی شود.

خدا رحمت کند پدرم را. ان شاء الله مرقدش نورانی، روح و روانش رضوانی، در محضر سیدالشهداء مهمانی، نامش امام زمانی، یادش جاودانی، و دعایش برای این غلام زندگانی شود. آمین رب العالمین.

انتشار: 6/8/93 چهارم محرم توسط دکتر سیدمهدی موحد ابطحی (غلام)

«. . . من کاملاً از تحریکاتی که عده‌ای در آغاز محرم هر سال به راه می‌اندازند و با عنوان اصلاح شعائر حسینی نزاع و دودستگی در میان صفوف شیعیان ایجاد می‌کنند، آگاهم. در تعجبم و نمی‌دانم چطور از یاد این افراد رفته است که حفظ وحدت در صفوف مسلمانان فرع است نسبت به حفظ وحدت میان شیعیان، آنان را چه شده است که سعی می‌کنند اولی را با نابودی دومی محقق کنند .. »

 این جملات حرف حسابی است که خیلی ها از آن حساب نمی برند! نه شورای مصلحت نظام! نه شورای انقلاب فرهنگی! نه مجلس شورای اسلامی! نه شورای امنیت ملی! نه مقامات بالاتر نه مسئولان پایینتر!

مهم نیست که رسانه های خارجی یا مقامات کشورهای غربی از این جریانات استقبال کنند یا انزجار نمایند، مهم این است چه کسی در داخل از این جریان سازی و در نتیجه موج سواری سود می برد؟ گل آلود کردن آب حقه ای است از آلودگی درون آنها.

انتشار در 6/8/93 توسط دکتر سیدمهدی موحدابطحی