جزیره علم

تاریخ نویسان در وقایع سده چهاردهم (شمسی) یا پانزدهم (قمری) از هجرت نبوی از احوالات خطه خراسان ایرانی چنین نبشته اند:

. . .  شخصی در مشهدالرضا در روز آدینه اول از ماه محرم سال 1438 یا 1395 در برابر نمازجمعه گذاران، سخنانی آتشین بر زبان راند و بر طبل اختلاف علمای شیعه و اختلاف شیعیان راستین بسیار کوبید! گویا اداره سجلّی آن زمان نام وی را احمد و شهرتش را علم الهدی ثبت کرده بود!. . . . 

این حقیر پس از کند و کاو و جست و جو، گزیده هایی از این سخنان گزنده را بازنوبسی کردم:

««مراجع عالیقدر تقلید، قمه زنی را حرام کرده‌اند، زیرا وهن به دین است و این مسائل مربوط به شیعه انگلیسی است. قمه زدن به نام امام حسین(ع) با سر بریدن داعش یکی است و هر دوی اینها یکی است. سال گذشته شنیدم در عتبه سیدالشهدا عده‌ای قمه زده‌اند. گفتم 50 کیلومتری کربلا، تکفیری‌ها بچه شیعه را سر می‌برند تا این بقعه و بارگاه را نابود کنند؛ بجای اینکه جلوی این تکفیری‌ها را بگیرید، خودتان را قمه می‌زنید؟!»»

این واقعه تاریخی را به طنز و شوخی چنین تفسیر کرده ام:

گویا برخی هنوز آتش پرستند!

تا آرامش این ملت و مملکت را به هر شیوه ای به آتش کشند: 

- گاهی با آتش زدن سفارت عربستان!

- گاهی با آتش زدن برجام!

- گاهی با دمیدن آتش اختلاف!

گویا بزرگتری ندارند این کودکان که چنین با آتش بازی می کنند!

القصه به پایان رسید این حکایت و شکایت!

ناپیـدا  کـرانـه

محـرم  شـد  معـمـائی جـاودانـه

که تحقیقش فُسون است و فِسانـه

ملک شوریـده بود از این فَغانـه

که دنیـا را مگـر محـشـر  فِتـاده ؟

سحرگاهان با صبا گشتم روانه

که هـر سـوئی مگـر پُرسم نشانـه

فلک را واژگــون دیدم یقینـاً

شمـردم بـی نـهـایـت مـاه پـاره

بسی خورشید و مه دیدم شبانه

فـراز نیـزه هـا بـرجـی نـهـاده

مـن از خـار بیـابـان می شنیـدم

دویـدنـهـا بـه پـای کـودکـانـه

زِصحرایی گذشتم خشک و سوزان

فقـط خـون و فقـط آتـش زبـانـه

به دریـایی رسیـدم پُـر تـلاطـم

چو کـوهـی مـوج آن در هر زمانـه

به ساحل جزر و مدّ خـون بدیـدم

زمین می شد زِ هر موجـش خـرابه

در آن، کشتی فرو می شد به دوران

که می راند نـاخـدایش عـاشقـانه

چنان لنگـر کِشد بر عرش و کیوان

که گـویـا می رود او سـوی خـانه

شدم حیران از آن فرمان و سُکّـان

به عرش، او چـون گرفته آشیـانه؟

حسین گویان به کشتی آی و بُگذر

از  ایـن دریـایِ ناپـیـدا کـرانـه

بریز اشکی زِ خـون، با موجِ دریـا

حسیـنـی شو؛ غـلامی جـاودانـه

سروده: دکتر سید مهدی موحد ابطحی (غلام)

بحر هزج مسدس محذوف (مفاعیلن مفاعیلن فعولن)

1. سنای آمریکا علیه وتوی باراک اوباما به مصوبه شکایت خانواده‌های قربانیان 11 سپتامبر از عربستان سعودی رای داد. بنابراین، اگر نقش دولت عربستان در حملات 11 سپتامبر اثبات شود، خانواده‌های قربانیان اجازه دارند که از این دولت شکایت کنند.

2. پرزیدنت اوباما پس از آن، همان طور که از پیش گفته بود مصوبه کنگره را وتو کرد.

3. مجلس نمایندگان آمریکا نیز تصمیم سنا را تایید کرد تا وتوی رئیس جمهور بی‌اثر شود.

- به نظر من،

این بازی سیاسی بود بین کنگره و پرزیدنت تا اوباما وتو کند (تا خودش را حامی عربستان نشان دهد در حالی که کمتر از 2 ماه دیگر در کاخ سفید باقی است)

اما از طرف دیگر با کنگره و مردم همراهی کند (تا دموکراتها رأی بیاورند برای انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده).

سوریه معرکه جنگهای نامتقارن است، جنگی که به عقیده برخی، تجربه داشتن در آن ضرورت دارد. آیا آمادگی برای چنین جنگهایی تجربه ای ارزشمند است؟ به نظر می رسد، سوریه فرصتی برای تست کردن میزان آمادگی چنین توانایی می باشد. درباره این که چرا جنگ در سوریه تمام نمی شود، فرضیه های مختلفی می توان مطرح کرد. شاید همه فرضیه ها ارائه نشده اند. فرضیه آخر چیست؟

جزیره علم را در تلگرام دنبال کنید.

Follow KnowledgeIsland in Telegram