جزیره علم

ابتدا میلاد پیامبر رحمت صلی الله علیه و آله و سلم را بر مسلمانان و غیر مسلمانان تبریک عرض می نمایم.

آیا تئوری یا ایده «هفته وحدت» شکست خورده؟ محکوم به شکست خواهد بود؟ یا در آینده، ایده و نظریه ای باطل معرفی خواهد شد؟

وحدت شیعه و سنی به معنای اتحاد برای حفظ رکن اصلی اسلام و ایمان ضروری و واجب است اما به عنوان کنار گذاشتن وجه تمایز این دو مسلک مردود و باطل است.

سه دهه است که از 12 تا 17 ربیع الاول به عنوان هفته وحدت معرفی می شود و چنان تبلیغ می شود که سنی و شیعه نباید متفاوت باشند و می توانند در موارد زیادی یکی باشند. صرف نظر از انگیزه های سیاسی ارائه چنین نظریه ای:

تحلیل گذشته نگر نشان می دهد:

1. در تاریخ اندیشه اسلامی، چنین بدعتی دیده نمی شود و شیعه و سنی از نظر معرفتی یا از نظر عملکردی یکسان نبوده و تفاوت داشته اند.

2. این نظریه اصلاً به عنوان جایگزین تقیه نیز مطرح نشده است نه از طرف نظریه پردازان آن و نه از مدافعان آن.

3. روایات معصومین علیه السلام نیز با روح این نظریه مخالف می باشند.

در یک تحلیل حال نگر نیز می توان این دو دسته را بسیار متفاوت دید:

1. بسیاری از سنیان شیعیان را کافر یا مشرک می نامند. 

2. سنی های که در ممالک شیعه زندگی می کنند در نماز جماعت اهل تشیع حاضر نمی شوند(حتی بسیاری از دانشجویان سنی به طور جداگانه نماز می خوانند و به امام شیعه اقتدا نمی کنند).

3. دشمنی با شیعه یکی از افتخارات برخی از سنیان و اهل تسنن شده است نه به عنوان یک اقدام فردی یا طایفه ای بلکه به عنوان عمل کردن به فتوای علمای خودشان.

4. جنایات سنی ها علیه شیعیان در زمان حاضر کم نیستند.

بزرگترین نماز ضد وحدت را در دو تصویر مشاهده نمایید: شرکت کنندگان در همایش وحدت در مشهد (17 دی 93) با پول ایران و ایرانیان!!

گفتنی است نام اصلی این همایش «وحدت اسلامی و فتنه انجمن حجتیه» بوده که توسط مؤسسه بیداری اسلامی (!) با همکاری فرهنگسرای انتظار  (!) مشهد در 14 دی در تالار رازی مشهد آغاز شد.

مطالب مرتبط:

پایان هفته وحدت (لینک)

نهم ربیع الاول (لینک)

 برائت تا کجا؟! (لینک)

 جشن میلاد پیامبر اسلام ! بخش اول (لینک)

جشن میلاد پیامبر اسلام ! بخش دوم (لینک)

فتوحات صدر اسلام بدون ولایت علی علیه السلام: ارزشمند یا بی ارزش؟ (لینک)