جزیره علم

برخی در ایران معتفدند می توان در مصادیق زیر همه پرسی (رفراندوم) برگزار کرد زیرا تجلی جمهوریت نظام هستند که نظر مردم را به طور مستقیم و بدون تحریف/تطمیع/تهدید/ آشکار می نمایند:

1.       سانتریفیوژ

a.      سانتریفیوژهای غنی سازی هسته ای وصل باشند، تحریمها ادامه می یابد.

b.      سانتریفیوژها جدا شوند، تحریمها کاهش می یابند.

c.       تحریمهای ناشی از چرخش سانتریفیوژها، چوب لای چرخ زندگی بیشتر مردم کرده است.

2.      مالیات ندادن نهادهای رهبری

a.      مردم، فعالان اقتصادی و . . . مجبورند مالیات بپردازند تا چرخ اقتصاد کشور بچرخد.

b.      نهادهای زیر نظر رهبری (و شرکتهای کوچک و بزرگ زیر مجموعه آنها) باید منویات ایشان را به اجرا درآورند، مالیات نمی دهند.

c.       اینها مالیات نداده اند تا چرخ اقتصاد بچرخد اما برای اجرای منویات رهبری می چرخند تا چرخ در ریل آنها بچرخد.

3.     حصر و حبس

a.      برخی مهره های نظام بلکه گنجینه اسرار نظام، چند سالی است در خانه خود محبوس و محصورند زیرا درب ممکن است بر یک پاشنه نچرخد.

b.      همای سعادت چرخید تا بر سر اینان سایه افکند: توفیقی اجباری برای محفوظ ماندن به خاطر حفاظت خودشان و درز نکردن اطلاعاتشان.

c.       این افراد با این که خودشان درخواستی برای حصر و حبس نداشته اند، می دانند: سنگی که به هوا می رود تا بر گردد هزار چرخ می خورد.

4.     سیطره اقتصادی ارگان نظامی

فعلاً . . . . . تا مصداقی دیگر

انتشار در جزیره علم در 15/10/93 توسط دکترسید مهدی موحد ابطحی

هویت جنسی

جنسیت مقوله ای «فطری است که به طور فردی و اجتماعی ساخته و بازسازی می شود» و تمایز جنسیتی را به بار می آورد. سیر تکاملی تمایز جنسیتی انسان چنین است: حدود 3-4 سالگی، دختر می فهمد دختر است نه پسر و پسر هم می فهمد پسر است نه دختر و این را به عنوان یک واقعیت می پذیرند و متناسب آن رفتار می کنند. در آغاز دوران مدرسه (6-7 سالگی)، تمایلات دخترانه یا پسرانه شدت می گیرند و هر یک نیازهای جداگانه ای پیدا می کنند. بلوغ؛ اوج بروز و تمایز هویت جنسی است که در دختر و پسر متفاوت است. سپس پسرها (20-25 سالگی) و دخترها (18 تا 25 سالگی) به بلوغ عقلی می رسند که اوج آن در مردان در حدود40-45 سالگی و در زنان حدود 35-40 سالگی است.

بلوغ

بلوغ فرآیند تغییر در همه ابعاد هویت انسان است که منجر به تکمیل تمایز جنسیتی نیز می شود. کامل شدن تمایز جنسیتی با فعالیت جنسی همراه می باشد.  این هویت جدید همان تکلیف الهی است که دختران و پسران بالغ مکلف شده و در پیشگاه الهی مسئولیت جدیدی را پیدا می کنند (تکلیف شرعی). بنابراین، بلوغ جنسی آغاز هویت جدید دینی است.بلوغ زودرس در دختر یا پسر یک بیماری پزشکی محسوب می شود.

بلوغ فرآیندی چند مرحله ای و زمانبر است و با فعال شدن مسیرهای عصبی - هورمونی[1]  آغاز شده و با تولید هورمونهای جنسی موجب بروز صفات ثانویه جنسی در دختر[2] یا پسر[3] می گردندکه در نهایت، توان تولید اسپرم و تخمک را بوجود می آورند[4]. البته محرکهای جنسی می توانند باعث بلوغ زودرس شوند.

فعال شدن هیپوتالاموس دختران برای فرآیند بلوغ از حدود 9 سالگی آغاز می شود. فرآیند بلوغ حدود  13 سالگی و با اولین خونریزی زنانه (حیض شدن، پریود ماهیانه، قاعدگی، رِگل شدن)، کامل می گردد[5]. اسلام به طور قراردادی، حداقل سن شروع تکلیف دختران را 9 سالگی تعیین کرده و اولین حیض را پایان فرآیند بلوغ می داند. 

فعال شدن هیپوتالاموس پسران برای بلوغ از حدود 12 تا 15 سالگی آغاز شده و طی چند ماه فرآیند تولید سلولهای جنسی کامل شده و بلوغ به پایان می رسد که نشانه اش خروج منی از آلت تناسلی (اولین احتلام یا جُنُب شدن) می باشد. بنابراین، فرآیند بلوغ در پسران نیز نزدیک سه ماه (74 تا 85 روز) کامل می شود. دین اسلام دیرترین زمان بلوغ؛ را به طور قراردادی 15 سالگی و  زودرس ترین زمان بلوغ؛ را اولین احتلام (جُنُب شدن، خروج منی از آلت تناسلی در خواب) تعیین کرده است.

گفتنی است بلوغ دختران تفاوت اساسی با بلوغ پسران دارد[6] که نشانه تفاوت تکوینی در عملکردها و نقشهای پسران(مردان) و دختران(زنان) می باشد. از این رو می توان به اهمیت توصیه معصومین علیهم السلام در انتخاب و گزینش همسر پی برد.

میل/نیاز جنسی

میل/نیاز جنسی مقوله ای فطری است، عملکردهایی را به دنبال دارد و نقش منحصر به فردی را می سازد. ویژگی مهم میل این است که انسانیت را فدای حیوانیت می کند اما رابطه جنسی: فقط مقوله حیوانی از مفهوم نیاز جنسی و جنسیت را شامل می شود. بنابراین، میل جنسی هویت ساز است، هویتی مولد و فراتر از زمان و مکان (دنیا و آخرت). از این رو، تمایز جنسیتی[7] برای بازخوانی اساس مقدس جوامع لازم است.

به طور مثال، مردی که با زنی زنا می کند و هر دو راضی باشند، این عمل جنسی تجاوز (رپ) نامیده می شود زیرا اگرچه جنس زن و جنس مرد نیاز جنسی خود را تأمین کرده اند، اما زن و شوهر نمی شوند، یعنی صرف تأمین نیاز جنسی هویت انسان را تغییر نمی دهد.

چون هویت جنسی بر تکلیف الهی تأثیر می گذارد، اسلام اجازه می دهد که آثار و پیامدهای این هویت جنسی نیز از راههای مجاز (شرعی) حاصل شوند. اسلام با تبلیغ ازدواج و ممنوعیت روابط جنسی خارج از محدوده خانواده، نیازهای جنسی را از سطح خواسته ها/نیازهای فردی به سطح ارزشهای اجتماعی ارتقاء می دهد. به همین خاطر، روابط دو همسر ابتدا در سطح «روابط جنسی و ارضاء غرائز حیوانی و انسانی طرفین» است که باید به سطح «ساختن هویت جدید» ارتقاء یابد. به عبارتی دیگر، بروز درستِ هویت جنسی لازمه سلامت (فردی و اجتماعی) و سعادت (مسئولیت الهی) یک مسلمان است.

بحران هویت جنسی:

چون، تکلیف الهی همزمان با بلوغ جنسی است و شروع هویت جنسی با مسئولیتها و آثار و پیامدهای خاص خودش همراه است. اگر دستیابی به این آثار و پیامدهای هویت در زمان خودش (بلوغ) نباشد و بلکه در زمان تأهل و غیره باشد، تنش ایجاد کرده و هویت جنسی جدید فرد (دختر/پسر) خدشه دار می شود. اگر دستیابی به پیامدها و آثار هویت جنسی (همسر شدن، پدر/مادر شدن، ....) با تأخیر نسبت به زمان بلوغ انجام شود و تأهل دختر یا پسر مسلمان با تأخیر انجام شود، می تواند تنش زیادی در تجلی این هویت جنسی ایجاد کند و حتی منجر به بحران هویتی گردد. در یک کلام؛ فاصله افتادن بین هویت جنسی و هویت اجتماعی موجب تزلزل در هویت می گردد.

تلاش برای یافتن هویت جنسی بدون تحول درونی منجر به توجه به جنس مخالف می گردد (روابط دختر و پسر). تغییر در روابط جنسی دو جنس موجب تغییر در ساختار خانواده می شود، بالتبع شخصیت اجتماعی و هویت اجتماعی نیز تغییر می کند و جامعه ای با هویت مسخ شده باقی می ماند. در جوامع جهان سوم که جهت گیری جنسی شروعی برای هویت اجتماعی جدید پنداشته می شود، فرآیند هویت یابی اهمیت بیشتری می یابد زیرا نوجوان باید درباره عملکرد و نقشهای جنسی خود و جنس مخالف (هویت جنسی) آگاهی یابد و بینش درستی پیدا کند. در غیر این صورت، از جهت گیری جنسی به عنوان ابزاری برای ابراز وجود و قدرت استفاده خواهد شد و سبک زندگی ویژه ای را شکل می دهد.

ابهام در مرزهای جنسیتی (مانند تغییر جنسیت، همجنس بازی، اجاره دادن رحم، بانک اسپرم و تخمک) نشانه های تغییر هویت جنسی هستند.

ابتدا میلاد پیامبر رحمت صلی الله علیه و آله و سلم را بر مسلمانان و غیر مسلمانان تبریک عرض می نمایم.

آیا تئوری یا ایده «هفته وحدت» شکست خورده؟ محکوم به شکست خواهد بود؟ یا در آینده، ایده و نظریه ای باطل معرفی خواهد شد؟

وحدت شیعه و سنی به معنای اتحاد برای حفظ رکن اصلی اسلام و ایمان ضروری و واجب است اما به عنوان کنار گذاشتن وجه تمایز این دو مسلک مردود و باطل است.

سه دهه است که از 12 تا 17 ربیع الاول به عنوان هفته وحدت معرفی می شود و چنان تبلیغ می شود که سنی و شیعه نباید متفاوت باشند و می توانند در موارد زیادی یکی باشند. صرف نظر از انگیزه های سیاسی ارائه چنین نظریه ای:

تحلیل گذشته نگر نشان می دهد:

1. در تاریخ اندیشه اسلامی، چنین بدعتی دیده نمی شود و شیعه و سنی از نظر معرفتی یا از نظر عملکردی یکسان نبوده و تفاوت داشته اند.

2. این نظریه اصلاً به عنوان جایگزین تقیه نیز مطرح نشده است نه از طرف نظریه پردازان آن و نه از مدافعان آن.

3. روایات معصومین علیه السلام نیز با روح این نظریه مخالف می باشند.

در یک تحلیل حال نگر نیز می توان این دو دسته را بسیار متفاوت دید:

1. بسیاری از سنیان شیعیان را کافر یا مشرک می نامند. 

2. سنی های که در ممالک شیعه زندگی می کنند در نماز جماعت اهل تشیع حاضر نمی شوند(حتی بسیاری از دانشجویان سنی به طور جداگانه نماز می خوانند و به امام شیعه اقتدا نمی کنند).

3. دشمنی با شیعه یکی از افتخارات برخی از سنیان و اهل تسنن شده است نه به عنوان یک اقدام فردی یا طایفه ای بلکه به عنوان عمل کردن به فتوای علمای خودشان.

4. جنایات سنی ها علیه شیعیان در زمان حاضر کم نیستند.

بزرگترین نماز ضد وحدت را در دو تصویر مشاهده نمایید: شرکت کنندگان در همایش وحدت در مشهد (17 دی 93) با پول ایران و ایرانیان!!

گفتنی است نام اصلی این همایش «وحدت اسلامی و فتنه انجمن حجتیه» بوده که توسط مؤسسه بیداری اسلامی (!) با همکاری فرهنگسرای انتظار  (!) مشهد در 14 دی در تالار رازی مشهد آغاز شد.

مطالب مرتبط:

پایان هفته وحدت (لینک)

نهم ربیع الاول (لینک)

 برائت تا کجا؟! (لینک)

 جشن میلاد پیامبر اسلام ! بخش اول (لینک)

جشن میلاد پیامبر اسلام ! بخش دوم (لینک)

فتوحات صدر اسلام بدون ولایت علی علیه السلام: ارزشمند یا بی ارزش؟ (لینک)

هویت

انسان آخرین نسخه از موجودات مختار روی زمین به نام بشر می باشد که برخلاف ابناء بشر ماقبل آن، آغاز آفرینش انسان از گِل بود و بشری به نام آدم آفریده شد. بنابراین، انسانهای موجود بر زمین از بنی آدم هستند[1]. این که چرا خدا خواست انسان دو جنسی باشد یا خلقتش منحصر به فرد باشد، می تواند به شناخت کامل از عملکردها و نقشهای انسان، هویت او، و هدف غایی از آفرینش وی منجر گردد.

عملکرد، نقش، مسئولیت

هرچیزی یک نقش دارد: عملکرد اصلی هر موجود یا تکلیف وی که انتظار می رود برای آن ساخته شده که اگر انجام ندهد، می تواند مؤاخذه شود[2]. هر موجودی هویت مشخص و در نتیجه یک سری عملکردها و یک نقش دارد  (که هویت اصیل وی را نشان می دهد) پس هرچه بیشتر این هویت را نشان دهد تکامل می یابد/ارتقاء می یابد. تسهیل در انجام عملکرد و ایفای نقش نیز موجب مسئولیت پذیری و تعهد بیشتر می گردد. به طور کلی، می توان عملکردهای موجود را با تنبیه یا تشویق و در راستای تضعیف یا تقویت ایفای نقش تحت تأثیر قرار داد.

هویت

«ادراکی در فرد است که به تدریج کامل شده و شناختی از خود برای فرد بوجود می  آورد». برای هر موجودی، یکی شدن با هویت اصیل خود یک ارزش فطری (دینی، انسانی، حیوانی) است. چون ایفای نقش توسط موجود به وی و عملکرد وی مشروعیت می بخشد، اگر نقش خود را انجام ندهد (اجباراً یا اختیاراً)، مشروعیت وی زیر سؤال می رود و این موجب بحران هویتی یا تغییر در هویت می گردد. پسر و دختر مساوی نیستند، مرد و زن نیز مساوی نیستند، مرد همان پدر نیست و زن همان مادر نیست. چرا؟ چون جسم آنها متفاوت است، روحیات، عواطف، نفسانیات، و مقوله های بسیاری دیگر دارند که متفاوتند. همه این تفاوتها به خاطر این است که:

1.           هویت متفاوتی دارند.

2.          هویت زن فقط با مرد تکمیل می شود و کمال می یابد (مهمترین عملکردها و نقشهایش وابسته به ارتباط خاص با مرد است)[3].

از نظر اسلام، هویت اصلی انسان فطرت اوست. همه قوانین شریعت نیز بر اساس ابعاد مختلف هویت انسان (هویت تکوینی فرد، هویت جنسی زن یا مرد، هویت دینی (الهی) فرد مکلّف، و هویت جمعی هر فرد به عنوان یک عضو جامعه اسلامی) بنا شده اند که همگی به دنبال این هدف کلی و غایی هستند تا «جامعه ای یکپارچه دینی بسازند». این جامعه یکپارچه دینی (أمت واحده) هویتی جدید دارد که به ایفای نقش جدید (تجلی صفات الهی) می پردازد. تقویت ساختار خانواده موجب مولد شدن (انجام عملکرد و نقش هر یک از اجزاء) خانواده و پویایی جامعه می گردد. به همین خاطر، اسلام از زن و شوهر تکالیف متفاوتی خواسته است تا زن مجبور نشود برای به دوش کشیدن نقشهای مردانه (نان آوری، قیمومیت، . . ) هزینه زیادی بپردازد و برعکس. یعنی زن یا مرد هریک باید هویت زنانه یا مردانه خود را داشته باشند تا زن مؤمنه یا مرد مؤمن واقعی باشند (یعنی تمایز جنسیتی الزامی است).

ابعاد هویت

هویت چند جزء دارد: هویت تکوینی (جسمی/بیولوژیکی)، هویت روانی (روحی-عاطفی)، هویت جنسی، هویت اجتماعی(فرهنگی)، هویت دینی. این اجزاء به تدریج تکامل می یابند تا سرمنشأ ایفای نقش و عملکردهای موجود شوند. به طور مثال، هویت جسمیِ دخترانه یا پسرانه در زمان لقاح اسپرم و تخمک آغاز می گردد، سپس در دوران دوران جنینی و تحت تأثیر عمکرد ژنها و هورمونهای بدن قرار می گیرد و در نهایت پس از بلوغ به تکمیل می شود[4].

کارکردهای هویت

1.        هویت انسان متجلی کننده هدف است: تجلیِ هدف خداوند از خلقت او.

2.        هویت روابط اجتماعی و فردی را ترسیم و تعیین و جهت دار می کند. روابط فردی و اجتماعی اصیل نیز ارزش ساز هستند

3.        هویت مسئولیت به دنبال دارد.

4.        هویت حقوق به دنبال دارد.

5.        هویت سازی منجر به دینداری می شود زیرا دین فطری است و رجوع به اصل می کند.

مسخ هویت، بی هویتی

هرگونه جابجایی در عملکردها و نقش یک موجود می تواند به عنوان انحراف در ماهیت یا مسخ هویت نامیده شود.

چرا دختران/پسران بی هویتند؟ سرگردانند؟ چون زمانی برای آنان فرارسیده که مسئولیت جدیدی داشته باشند و نقش جدید را ایفا کنند اما نمی دانند یا نمی توانند، به همین خاطر نوعی تناقص و پوچی و بیهودگی احساس می کنند.

انتشار در جزیره علم در تاریخ 10/10/93 توسط دکتر سیدمهدی موحدابطحی

خدا در قیامت حضرت عیسی را به دادگاه حقه خودش محاکمه می نماید که چرا پس از رفتن وی از میان مردم، او و مادرش را خدا دانستند؟ چرا وی را پسر خدا خواندند؟ چرا . . . ؟  با این که می دانیم عیسی تقصیری در زمان حضورش در میان مردم نداشت، خدا نیز می داند، اما چنین دادخواست و محکمه ای به پا می شود. دفاعیات حضرت عیسی نیز جالب است.

سورة المائدة : 116   وَ إِذْ قالَ اللَّهُ یا عیسَى ابْنَ مَرْیَمَ أَ أَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونی‏ وَ أُمِّیَ إِلهَیْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ

قالَ سُبْحانَکَ ما یَکُونُ لی‏ أَنْ أَقُولَ ما لَیْسَ لی‏ بِحَقٍّ إِنْ کُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ

تَعْلَمُ ما فی‏ نَفْسی‏ وَ لا أَعْلَمُ ما فی‏ نَفْسِکَ إِنَّکَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُیُوب.

«و آنگاه که [در روز رستاخیز] خداى گوید:

اى عیسى پسر مریم، آیا تو به مردم گفتى که مرا و مادرم را سواى خدا به خدایى گیرید؟

گوید: پاک خدایا، مرا نسزد که آنچه سزاوار من نیست بگویم، اگر این را گفته بودم تو خود آن را دانسته‏ اى،

تو آنچه را در نهان من است مى‏دانى و من آنچه را در ذات توست نمى‏دانم، که تویى داناى نهانها»

غلوّ برای رهبری ایران یقیناً همان محکمه ای را در قیامت برای ایشان به پا خواهد کرد (اگر بدتر نباشد) که برای حضرت عیسی به پا خواهد شد. البته مستنداتی از تلاش ایشان برای مقابله با این فساد کلان و بنیادین وجود دارد. پس نتیجه می گیریم:

1. غلوّ برای ایشان موجب بدتر شدن وضعیت اخروی ایشان می شود.

2. عدم منع غالیان ایشان نیز موجب بدتر شدن وضعیت اخروی ایشان می شود.

3. ریشه های فساد کلان و گسترده در ایران را باید در ریشه های شکل گیری چنین غلوّ جستجو کرد (که نیاز به تحلیل بیشتری دارد). 

در نوشتار بعدی، ممکن است به تحلیل ریشه های فساد از نهادهای زیر نظر رهبری مانند کمیته امداد، و و و و و و بپردازم.

انتشار در 9 دی 93 توسط دکتر سیدمهدی موحدابطحی

Confronting corruption from Iran Leader

Mahdi Movahed-Abtahi

Although we know the Christ and her mother (Saint Mary) were exonerates, but Allah will interrogate him and critique his prophecy. The Quran says:

‘’ And when Allah saith: O Jesus, son of Mary! Didst thou say unto mankind: Take me and my mother for two gods beside Allah? he saith: Be glorified! It was not mine to utter that to which I had no right. If I used to say it, then Thou knew it. Thou know what is in my mind, and I know not what is in Thy Mind. Lo! Thou, only Thou, art the Knower of Things Hidden?’’

Because Iran leader is neither a prophet nor an Imam nor an innocent, so, he is also anticipated that will become tried for him follower`s exaggeration: the main source of recent widespread corruption in Iran. I conclude that such exaggeration intensifies his resurrection as much as exaggerators ignorance. So, he should confront corruption from himself to compel Iranian governors, personnel, and general people eradicating any corruption, money laundering, nepotism, and cheating.